Ä°ran’da yaÅŸayan Velilerden Ebu Bekir Tamistani hazretleri "rahmetullahi aleyh", ömrü boyunca insanlara faydalı oldu.

Sıkıntısını giderdi Müslümanların.
Çünkü o, insanlara hizmeti ibadet biliyor, bu yolda hatırına bile getirmiyordu kendi menfaatini.

Hanımı onun bu haline acıyıp sordu bir gün:
- Efendi ne bu halin?
- Ne olmuÅŸ halime?

- Ne bileyim, çok yoruyorsun kendini. Kimin bir sıkıntısı olsa, sana koÅŸuyor hemen.
- İyi ya, kulları ferahlatmak ibadettir hanım.

- Ama çok yoruluyorsun. Kendine dinlenecek bir zaman ayırsan, diyorum.
- Üzülme hanım, dinleneceÄŸim.

- Ä°yi de ömür bitti Efendi. Ne zaman dinleneceksin?

Cevap üç kelimeydi:
- İnşallah teneşir tahtasında.

Maksadı Allah olmayan…

Bu zat, bir gün sevdiklerine;
- Ä°nsan, genç iken ÅŸehvetinin esiridir, yaÅŸlılıkta ise ÅŸöhretinin. Hedefi, maksadı Allah olmayan, Cehennem ve kabir azabından kurtulamaz, buyurdu.

Sordular:
- Efendim, bir kitapta “Müminin her hali imtihandır” diye okudum. Gerçekten öyle midir?

- Evet. Allahü teâlâ müminleri sık sık yoklar. Hastalık verir, para sıkıntısı verir, dert bela gönderir. Bir mümine kırk gün içinde bir sıkıntı gelmiyorsa, onun durumu iyi deÄŸildir.

- Neden efendim?

- Çünkü cenâb-ı Hak, sevdiklerine gönderir bunları.

SoÄŸuk Cehennem

Bir gün de sohbetinde;
- Cehennemin bir de soğuk kısmı vardır, buyurdu.

Dinleyenler şaşırdılar:
- SoÄŸuk Cehennem mi dediniz?

- Evet. Kur’an-ı kerimde “Zemherir” diye geçiyor ki, “SoÄŸuk Cehennem”i bildiriyor iÅŸte.

Ve ilave etti:
- SoÄŸuÄŸu çok ÅŸiddetli olup, bir an dayanılmaz. Cinniler, Cehennemin soÄŸuk kısmına atılacak ahirette.