Kabr-i ÅŸerifi Bandırma’da bulunan Kerpiçli Dede "rahmetullahi aleyh", Allah’ın kullarına karşı olan aşırı merhametinden dolayı çok aÄŸlar, herkesin ahirette kurtulması için dua ederdi.
Talebeleriyle, “baba-oÄŸul” gibiydi.

Bir gün yine onlarla sohbet ediyordu ki;
- Evlatlarım, sizinle benim aramda ne fark var, biliyor musunuz? diye sordu.

Talebeler;
- Çok fark var efendim, dediler.

Buyurdu ki:
- Hayır, sadece iki fark var. Birincisi, ben yaÅŸlıyım, siz gençsiniz. Ä°kincisi de benim günahım çok, sizinki az. Onun için bu günahı çok kula dua edin ki ahirette kurtulabilsin.

Hanımına iyi davran

Bir gün de evlilikle ilgili nasihat isteyen bir talebesine;
- Evladım, hanımına iyi davran, buyurdu. Ona karşı merhametli ol. Hukukunu iyi gözet. Yoksa “kul hakkı”yla ahirete gider ve çok piÅŸmanlık çekersin orada.

Talebe sordu:
- Hanımı üzmek de kul hakkına girer mi efendim?
- Elbette. Hem bu hak, kul haklarının en mühimidir. Çünkü insan kiminle çok münasebette ise, onunla arasında kul hakkı çok olur. KiÅŸinin en fazla münasebette olduÄŸu kimse ise “kendi hanımı”dır.

Emr-i maruf sevabı

Bir gün de, bazı gençlerle sohbet ederken;
- “Emr-i maruf”, yani insanların dinimizi öÄŸrenmelerine vesile olmak ne kadar çok sevaptır, biliyor musunuz? diye sordu.

Cevaben,
- Bilmiyoruz efendim, dediler.

Buyurdu ki:
- Bir kimseyi bir “dünya sıkıntısı”ndan kurtarmanın sevabı, bütün cihanın nafile ibadetlerinin toplamından daha çoktur. “Ahiret sıkıntısı”ndan kurtarmanın sevabını siz düÅŸünün artık.

Ve ilave etti:
- Hocamdan duymuÅŸtum. “Müslümanlar, yaptıkları emr-i maruf hizmetine karşılık, Cennette kavuÅŸacakları nimetleri bilseler, sevinçlerinden her ÅŸeyi unutur, sokaklarda oynarlardı” buyurmuÅŸtu.