Konya Evliyasından Evhadüddin Kirmani hazretlerine, bir gün bazı sevdikleri gelip;
- Efendim, rızık değişir mi? diye sordular.

Cevabında;
- Hayır, rızk mukadderdir, değişmez, buyurdu. Yani herkesin rızkı ezelde takdir edilmiştir, bellidir. Artmaz ve eksilmez.

Sordular:
- Çalışmakla artmaz mı efendim?

- Artar, fakat o artan rızık deÄŸil, maldır. Çalışmakla sadece mal artar. Rızık deÄŸiÅŸmez. Ve insan rızkını yemeden ölmez.

- Ecel de böyle midir efendim?

- Evet, ecel de mukadderdir. Herkesin ömrü bellidir. Uzamaz ve kısalmaz. Vakti dolan dünyadan ayrılır.

Dua etmek kâfi mi?

Bir gün de birkaç ahbabı bu zata gelip;
- Efendim, arzularımıza kavuÅŸmak için sadece dua etmek kâfi midir? diye sordular.

Cevabında;
- Hayır, sırf dua yetmez, buyurdu. Sebeplere de yapışmak lazım.

Sordular:
- Sebebe yapışmadan dua etsek hocam?

- Edin, ama o dua kabul olmaz. Âdet-i ilahi öyle çünkü. Fatih Sultan Mehmed Hanın bu konuyla ilgili bir menkıbesi var. Siz onu iÅŸitmediniz mi?
- Hayır, işitmedik efendim.

- Anlatayım da dinleyin, buyurdu.

Ve ÅŸöyle nakletti:
Sultan Fatih, Ä°stanbul’u fethedince, devlet erkanı ve vezirleriyle fethin nasıl gerçekleÅŸtiÄŸini konuÅŸuyorlardı.

Kılıcın hakkı yok mu?

Vezirler, bu fethin AkÅŸemseddin hazretlerinin duasıyla, Velilerin, erlerin yardımıyla gerçekleÅŸtiÄŸini söylüyorlardı ki, koca Fatih birden kılıcını havaya kaldırıp;
- “Yahu ÅŸu kılıcın hiç mi hakkı yoktur? Yani bu, hiçbir ÅŸey yapmadı mı?” diye kükremiÅŸ.

O zaman;
- Tabii sultanım, kılıcın da hakkı inkâr edilmez diyerek, hak vermiÅŸler kendisine.