TaÅŸkent’te yaÅŸayan Evliyadan Nureddin TaÅŸkendi hazretlerine “rahmetullahi aleyh“, bir gün;
- Efendim, bizler Kur’an-ı kerimin manasını anlayabilir miyiz? diye sordular.

Cevabında;
- Kur’an-ı kerimin manasını, tam olarak yalnız Muhammed aleyhisselam anlar, buyurdu.

- Ya eshab-ı kiram efendim? dediler.

- Eshab-ı kiram da, ana dilleri arabca olduÄŸu halde, bazı âyetleri anlayamaz, Resulullah efendimize sorarlardı. Size bununla ilgili bir ÅŸey anlatayım mı?

- Seviniriz efendim.


Hiçbir ÅŸey anlamadım

Åžöyle anlattı:
- Hazret-i Ömer bir yerden geçerken, Resulullahın, Ebu Bekri Sıddık’a bir ÅŸey anlattığını gördü.

Yanlarına gidip dinledi.
Sonra, baÅŸkaları da gördüyse de, gelip dinlemeye çekindiler.

Ertesi gün, hazret-i Ömer’i görünce;
- Ya Ömer, Resulullah dün size bir ÅŸey anlatıyordu. Bize de söyle, öÄŸrenelim, dediler.

Buyurdu ki:
- Dün, Ebu Bekir, Kur’an-ı kerimden anlayamadığı bir âyetin manasını sormuÅŸ, Resulullah ona anlatıyordu. Bir saat dinledim, bir ÅŸey anlayamadım.


O da mı anlayamamış?

Cemaat merak etti.
- Hazret-i Ömer mi anlayamamış efendim?
- Evet. Çünkü hazret-i Ebu Bekir’in yüksek derecesine göre anlatıyordu.

- Hazret-i Ömer’in derecesi yüksek deÄŸil miydi hocam?
- Elbette yüksekti. Hatta o kadar ki, Resulullah efendimiz aleyhisselam; “Benden sonra Peygamber gelmeyecektir. EÄŸer gelseydi, Ömer Peygamber olurdu” buyurdu.

- Öyleyse?
- Ama böyle yüksek olduÄŸu ve arabiyi çok iyi bildiÄŸi halde, Kur’an-ı kerimin tefsirini bile anlayamadı. Hatta vahyi getiren Cebrail aleyhisselam bile, Kur’an-ı kerimin mana ve esrarını, Resulullaha sorardı.

Sordular:
- Peki efendim, biz Kur’an-ı kerimin manasını nasıl anlayabiliriz?

Buyurdu ki:
- Bir ehl-i sünnet aliminin yazdığı “Ä°lmihal kitabı”nı okursanız, Kur’an-ı kerimin manasını anlamış olursunuz.