Allah adamlarından büyük alim ve Veli.
Veliyyullah Dehlevi "rahmetullahi aleyh".
Bir gün;
- Kibir felakettir, buyurur.
Sonra bir menkıbe anlatır.
Menkıbe ÅŸöyle:
Vaktiyle bir padişah vardır.
Kibirli mi kibirli.
Bu, bir gün azametle biner atına.
Alır avanesini yanına.
Ä°htiÅŸamla giderken, karşısına biri çıkar.
Eski elbiseli bir ihtiyar.
Yaklaşır, selam verir.
O, gururundan almaz selamını.
Seslenir ona ihtiyar:
- Ey sultan! Seninle bir iÅŸim var!
Sultan sinirlenir:
- Ne var, ne istiyorsun?
- Seninle bir iÅŸim var!
MaÄŸrur sultan, bakar ki kurtuluÅŸ yoktur bundan.
Mecburen sorar:
- Benimle ne iÅŸin var?
- Gizlidir, az eÄŸil bana.
Eğilince, fısıldar kulağına:
- Ben Azrailim!
Sultan bunu duyunca, fena bozulur.
Eli ayağı soğur.
Dizinin bağı çözülür.
Kekeleyerek rica eder:
- Biraz mühlet ver. Gidip ailemle görüÅŸeyim.
- Olmaz! der melek, vermez izin.
Ve alır ruhunu beklemeksizin.
Ben de seni bekliyordum
Azrail aleyhisselam oradan ayrılır.
Aynı kıyafetle salih bir Müslümanın yanına varır.
- Selamün aleyküm!
- Aleyküm selaaam!
- Ey Müslüman! Seninle bir iÅŸim var!
- Hay hay! BaÅŸ göz üstüne.
Melek tanıtır kendini:
- Ben Azrailim!
- O, hoÅŸ geldin, ben de seni bekliyordum, der.
Ve rica eder.
- Ne olur, çabuk ol. Bir an önce beni Rabbime kavuÅŸtur.
Melek sorar:
- Ruhunu nasıl almamı istersin?
- Namaza durayım. Ben secdede iken ruhumu al.
Melek;
- Peki der.
Secdeye inince, ruhunu kabzeder.
|
