Evliyanın büyüklerinden Alâüddîn-i Attâr “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- Bu dünya ziraat yeridir, buyurdu. Tarlayı ekmeyip, tohumları yiyerek zevk ve safa süren kimse, mahsul almaktan mahrum kalacağı gibi, dünya hayatını, geçici zevkleri, nefsin arzularını taÅŸkın ve ÅŸaÅŸkın olarak yapmakla geçiren de, ebedi nimetlerden, sonsuz zevklerden mahrum olur.

Ve ekledi:
- Bu hâl, aklı başında olanın kabul edeceÄŸi birÅŸey deÄŸildir. Akıllı kimse, sonsuz lezzetleri kaçırmaya sebep olan geçici lezzetleri zararlı ÅŸekilde yapmayı tercih etmez.

Åžöyle devam etti:
- Allahü teâlâ, dünya zevklerinden, yani nefse tatlı gelen ÅŸeylerden hiçbirini yasak etmedi.

Dünyayı terk etmek

Bir gün de sohbetinde;
- Dünyayı terk etmek demek, kalbin onu sevmemesi, ona düÅŸkün olmaması, kıymet vermemesi demektir, buyurdu.

Sordular:
- Ona düÅŸkün olmamak nasıl anlaşılır efendim?
- Varlığı ile yokluğu eşit olmaktır.

- Bu nimete nasıl kavuşulur efendim?
- Buna kavuÅŸmak için bu nimete kavuÅŸmuÅŸ olan Allah adamlarının yanında yetiÅŸmek lazımdır. Bu büyüklerden biri ele geçerse kıymetini bilmeli, onların emirlerini yapmaya, canla baÅŸla sarılmalıdır.

Kur’an-ı kerimi öÄŸretene…

Bir gün de sohbetinde;
- KardeÅŸlerim, çocuklarımıza mutlaka Kur’an-ı kerimi öÄŸretmeliyiz, buyurdu.

Ve ekledi:
- Peygamberimiz “aleyhisselam”; (Çocuklarına Kur’an-ı kerim öÄŸretenlere veya Kur’an-ı kerim hocasına gönderenlere, öÄŸretilen Kur’anın her harfi için, on kere Kâbe-i muazzama ziyareti sevabı verilir) buyuruyor.

- Hadisin devamında; (Ve kıyamet günü, başına devlet tacı konur ki, bütün insanlar görüp imrenir) buyuruluyor