Evliya-yı kiramdan Seyyid Fehim Arvasi “kuddise sirruh” hazretleri, bir gün sohbetinde;
- Bir ÅŸey mutlaka olacaksa, muhakkak, kesin baÅŸa gelecekse, onu siz olmuÅŸ bilin, buyurdu. Neden? Çünkü bir gün mutlaka olacak.

Ve ekledi:
- Onun için en mutlu, en huzurlu, en mesut insan, ölümü hatırlayandır. Ölüm, frendir çünkü. Ölümü düÅŸünen, fenalık yapamaz. Allah’tan korkar.

Ve bir hadis-i ÅŸerif nakletti:
- Sevgili Peygamberimiz “aleyhisselam”; (Size iki vaiz, -nasihatçı- bırakıyorum. Biri konuÅŸur, öbürü susar) buyurdu.

Merak etiler.
- Bunlar nedir ki efendim?
- KonuÅŸan vaiz, Kur’an-ı kerim, susan vaiz ölümdür.

Ä°slamiyet nedir?

Bir gün de ÅŸunu anlattı sevdiklerine:
Bir gün bir köylü gelerek cenâb-ı Peygambere;
- Yâ Resulallah! Ä°slam dini nedir? diye sordu.

Peygamber efendimiz “aleyhisselam” cevaben;
- Bu din, Allahü teâlânın bütün emir ve yasaklarına hürmet etmek, saygı duymak, kabul etmektir. Ve Onun yarattığı her canlıya ÅŸefkatli ve merhametli olmaktır, buyurdu.

Sordular:
- Merhametli olmak nasıl olur efendim?
- Herkese merhamet ÅŸekli farklıdır. Mesela kâfirlere merhamet, onlara Ä°slamiyet’i anlatmakla, dinimizi sevdirmekle veya bir dini kitap vermekle olur. Acıma hissi budur.

Ve altını çizdi:
- Hiç kimseye kızmaya hakkımız yoktur. Kızmak bize yakışmaz. Kızacak biri varsa, o da biziz.

Anlayamadılar:
- Biz miyiz efendim?
- Evet, biziz. Nefsimiz yani. Çünkü o, Allah’a düÅŸmanlık yapıyor. Ona isyan ediyor. Böyle nefse kızılmaz mı?