Büyük Veli Seyyid Fehim Arvasi “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- KardeÅŸlerim, herkes dünyada iken tarafını belli etmelidir, buyurdu.

Ve şunu anlattı onlara:
Nemrut, Ä°brahim aleyhisselamı yakmak için büyük bir ateÅŸ yakmıştı. O ara, bir Evliya zat gördü ki, bir karınca, aÄŸzına su doldurmuÅŸ, ateÅŸe doÄŸru gidiyor.

Sordu ona:
- Böyle nereye gidiyorsun ey karınca?
- O ateÅŸi söndürmeye gidiyorum.

Güldü mübarek zat:
- O koca ateÅŸ, bu bir damla su ile söner mi hiç?
- Sönmez elbet.

- Öyleyse niye kendini yoruyorsun?
- SönmeyeceÄŸini ben de biliyorum. Ama ben, tarafımı belli ediyorum. Ben, Ä°brahim aleyhisselamın yanmasını istemiyorum. O ateÅŸi söndürmek isteyenlerin tarafındayım.

Veli zat öbür tarafa dönmüÅŸ. Bakmış, bir yılan, devamlı ateÅŸe üflüyor.
SormuÅŸ ona da:
- Sen ne yapıyorsun öyle?
- AteÅŸe üflüyorum.

- Niye?
- AteÅŸ daha büyüsün diye. Çünkü ben Ä°brahimin “aleyhisselam” yanmasını istiyorum. Onu yakmak isteyenlerin tarafındayım.

Hepimiz çok kıymetliyiz

Bir gün de sevdiÄŸi bazı gençlere;
- Birbirinizi Allah için sevin. Bir araya geldiÄŸinizde faydalı ÅŸeyler konuÅŸun, veya açın bir ilmihal kitabı okuyun, buyurdu.

Sonra Farisi bir beyt okudu.

Mânâsı ÅŸöyle:
- Bir iki kiÅŸi, bir iki nefeslik de olsa Allah için bir araya gelir ve Allah’tan bahsederlerse, gökteki melekler oraya imrenir, gıbta ederler.

Ve sevindirdi gençleri:
- Kıymetinizi bilin. Siz hepiniz çok kıymetli, çok deÄŸerli insanlarsınız. Hepimiz çok kıymetliyiz.

Gençler sordu:
- Neden kıymetliyiz efendim?
- Çünkü bu doÄŸru iman, bu ehl-i sünnet itikadı, bu Allah için sevgi ve Allah için Ä°slam’a hizmet, ancak ve yalnız Allahü teâlânın sevdiÄŸi kullarına nasip olur da onun için.