Evliyayı kiramın en büyüklerinden Ä°mam-ı Rabbani “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- Allahü teâlânın sevgili Peygamberine “sallallahü aleyhi ve sellem” ayak uydurmayan bir kimse, dünyada da ahirette de felaketlerden kurtulamaz, buyurdu. Öyleyse ÅŸu birkaç günlük dünya hayatını, Hak teâlânın razı olduÄŸu ÅŸeyleri yapmakla geçirmelidir.

Åžöyle devam etti:
- Bir kimsenin iÅŸlerinden, onun sahibi razı olmazsa, onun yaÅŸaması nasıl olur? Hak teâlâ, onun büyük, küçük her yaptığını bilmekte ve görmektedir. Hazırdır ve nazırdır. Utanmak lazımdır.

Ve sordu onlara:
- EÄŸer bir kimsenin onun çirkin ve kötü iÅŸlerini gördüÄŸünü anlasa, onun gördüÄŸü yerde bozuk bir ÅŸey yapabilir mi?
- Yapamaz efendim, dediler.

- Ayıplarını, kusurlarını onun görmesini ister mi?
- Ä°stemez tabii efendim.

- Müslümanlara ne oldu ki, Hak teâlânın gördüÄŸünü bildikleri halde Onun beÄŸenmediÄŸi ÅŸeyleri yapmaktan sıkılmıyorlar. Bu nasıl Müslümanlıktır? Hak teâlâya, kendi kusurlarını gören bir kimse kadar kıymet vermiyorlar.

Derin bir âh çekti:
- Nefslerimizin kötülüklerinden ve iÅŸlerimizin bozuk olmasından Allahü teâlâya sığınırız. Hadis-i ÅŸerifte; (La ilahe illallah diyerek imanınızı tazeleyiniz!) buyuruldu.

Kibirden sakının!

Bir gün de cemaatine buyurdu ki:
- Kibirden sakının kardeÅŸlerim. Allahü teâlâ mealen; "Azamet ve kibriya benim hakkımdır. Kim bunda bana ortak olmak isterse, onu Cehennemde yakarım" buyuruyor.

Ve ekledi:
- Müslüman olana tevazu yakışır.