Evliya-yı kiramın en büyüklerinden İmam-ı Rabbani “kuddise sirruh” hazretleri, babası vefat eden bir kimseye taziyede bulunduktan sonra;
- İyilikleriyle tanınmış olan ve emr-i maruf ve nehy-i münker ibadetini elden bırakmayan kıymetli babanızın ölüm haberi biz Müslümanları çok üzdü, buyurdu.

Ve devam etti:
- Hepimiz, Allah için yaratıldık ve hepimiz Onun huzuruna çıkacağız kardeşim. Siz, sabrederek, bizden önce gidenlere, sadaka ile ve dua ile ve istiğfar ederek yardım etmeli, imdadlarına yetişmelisiniz! Çünkü, dirilerin yardımına ölülerin çok ihtiyacı vardır.

Adam sordu:
- Nasıl yardım efendim?

- Hadis-i şerifte buyuruldu ki; (Ölü, suda boğulmak üzere olan biri gibidir. Babasından, anasından, kardeşinden ve arkadaşından gelecek olan bir duayı hep beklemektedir.)

Hadisin devamı şöyle:
- (Ona bir dua gelince, dünyaya ve dünyada olanların hepsine kavuşmaktan daha çok sevinir. Allahü teâlâ, yeryüzünde olanların duaları yardımı ile, kabirde olanlara dağlar gibi rahmet gönderir. Dirilerin ölülere olan hediyesi, onlar için istiğfar etmektir).

Sabredersen ne mutlu sana

Bir gün de biri gelip fakirliğinden şikayet etti bu zata. Büyük veli, ona gıbta ile bakıp;
- Sabredebilirsen ne mutlu sana, buyurdu.

Adam çok şaşırdı:
- Bana mı ne mutlu efendim?
- Evet, sana.

- Neden ki efendim?
- Şunun için ki, fakir olup da Allahü teâlânın taksimine razı olarak sabreden ve şikayette bulunmayan mümine, yediği her lokma için Cennette bir köşk verilecektir.