İslam âlimlerinin en büyüklerinden, ikinci binin müceddidi İmam-ı Rabbani “kuddise sirruh” hazretleri, bir gün sevdiği bazı gençlere;
- Allahü teâlâ, bir kulunu gençlikte tövbe etmeye kavuşturur ve bu tövbesini bozmaktan korursa, ne büyük nimet olur, buyurdu.

Ve daha açıkladı:
- Diyebilirim ki, bütün dünya nimetleri ve lezzetleri, bu nimetin yanında, büyük deniz yanındaki bir damla su gibidir.

Gençler merak etmişti:
- Neden böyledir efendim?
- Çünkü bu nimet, insanı Allahü teâlânın rızasına ve sevgisine kavuşturur. Bu ise, dünya ve ahiret nimetlerinin hepsinin üstündedir.

Şöyle bitirdi:
- Âyet-i kerimede mealen; (Allahü teâlânın razı olması nimeti daha büyüktür) buyuruldu.

Allah neleri sevmez?

Bir gün de bazı sevdiklerine;
- Kardeşlerim, hem mütteki olmak, hem de Allahü teâlânın sevmediği şeylerin peşinde koşmak, çok çirkin bir iştir, buyurdu.

Sordular:
- Allahü teâlânın sevmediği şeyler nelerdir efendim?
- İslamiyet’in yasak ettiği şeylerdir. Bütün vakitlerini haram ve günahlar için harcamak ve bütün bir ömrü onun arkasında geçirmek, tam bir ahmaklıktır.

Ve özetledi:
- Öyleyse fırsatın kıymetini biliniz! Bu fırsatı, sonu gelmez, lüzumsuz şeyleri elde etmek için kaçıranlar, ahirette çok pişman olacaklardır.

Ne mutlu size!

Bu mübarek zatın talebeleri, ilmihal kitaplarını alıp bedava olarak halka dağıtırlardı.

Bir gün o gençlere;
- Ne mutlu size, buyurdu. Allah’ın dinini yayıyorsunuz.

Gençler sordu:
- Bu yaptığımız emr-i maruf mudur efendim?
- Elbette. Bunun için hepiniz çok sevap kazanıyorsunuz. Şöyle ki, sizin bu hizmetinizle kazandığınız Emr-i maruf sevabı, küffârla dövüşerek şehit olan bir erin kazandığı sevaptan kat kat fazladır.