Evliyanın en büyüklerinden Muhammed Masum Faruki “kuddise sirruh” hazretleri, bir gün bazı dostlarına;
- Kardeşlerim, Bu dünyanın ve dünyada olanların ne kıymetleri vardır ki, insan bunları ele geçirmek için, kıymetli ömrünü tüketmiş olsun! buyurdu.

Ve devam etti:
- Ölmeden önce, ahirete yarayan bir şey yapabilirsek, ne güzel! Yoksa işimiz haraptır!

Sordular:
- Ahirete yarayan iş nedir ki efendim?
- Önce doğru bir iman edinmektir.

- Sonra efendim?
- Sonra da İslamiyet’i öğrenip buna göre yaşamaktır. Bunu yapabilen, en başarılı insandır.

İmdadına ne yetişmiş?

Bir gün de sevdiği bir gence;
- Allahü teâlâ, size, razı olduğu işleri yapmak nasip eylesin! buyurdu.

Ve nasihat etti:
- Sevgili yavrum! Kıyamette işe yarayacak olan şey, İslamiyet’in sahibinin gösterdiği yolda yürümektir. Haller, marifetler, kerametler, bu yolda iken hasıl olurlarsa, çok iyidir ve büyük nimettirler. Ama bu yoldan sapık iken hasıl olurlarsa, istidractır ki, felakete sebep olurlar.

Ve şunu anlattı:
Tasavvuf büyüklerinden Cüneyd-i Bağdadi hazretlerini öldükten sonra, rüyada görüp;
- Nasılsın? diye sordular.

Cevap olarak;
- İlim, marifet dolu sözlerimin hiç faydası olmadı. Bir gece yarısı kıldığım iki rekat namaz, imdadıma yetişti, buyurdu.

İmanı gideren şey

Bir gün de bazı sevdikleri;
- Efendim, haram olduğu kati olan bir işi beğenen bir kimsenin imanı gider mi? diye sordular.

Cevabında;
- Elbette gider, buyurdu.

- Haramı, beğenmeyerek işlerse efendim?
- Haramları, tatlı gelse bile, beğenmeyerek, çirkin bilerek, üzülerek yapan, imanını kaybetmez.