Büyük İslam âlimlerinden seyyid Ahmet Mekki Efendi “rahmetullahi aleyh” hazretleri, bir gün de talebelerine;
- Her gün mutlaka İslamiyet’ten bir kelime öğrenmeye bakın, buyurdu.
Hadis-i şerifte böyle tavsiye ediliyor. Şöyle ki, bir mümin her sabah kalktığı zaman, ya âlim olarak, ya talebe olarak, ya da dinleyici olarak kalkmalıdır.

Sonra bunları izah etti:
- Âlim olarak kalkmalıdır. Yani o gün birine dinden bir şey öğretmeli, mesela birine bir ilmihal vermelidir.

Sordular:
- Talebe olarak kalkmaktan murat nedir efendim?
- Yani o gün İslamiyet’ten bir şey sorup öğrenmeli, veya bir sayfa olsun din kitabı okumalı demektir. Bu ikisini yapamazsa, üçüncü olarak anlatanları dinlemeli, istifade etmelidir.

- Üçünü de yapamazsa efendim?
- Eğer bu da olmazsa, dördüncü olarak bunu yapanlara muhabbetle bakmalı, bunları yapamadığı için üzülüp, onlara sevgi beslemeli ve “Allah’ım, bunu bana da nasib et” diye dua etmelidir.

- Bu da yoksa efendim?
- Beşincisi olmaz artık.

İmanla ölmek zordur

Bir gün de bazı gençlere;
- Eskiden haramlar ve helaller ayrı idi, şimdi karmakarışık oldu, buyurdu. Büyük âlimlerden Abdülhakim-i Arvasi hazretleri; “Otuz sene, sadece imanı anlattım. İnsanlar imanla ölsünler diye uğraştım” buyurmuştur.

Sordular:
- İmanla ölmek çok mu zordur efendim?
- Elbette. Bu zamanda imanla ölen, ahirette Pehlivan diye gösterilecektir. Onun için imanla gitmeye bakalım.

Ve tekrar etti:
- Ahirete kim imanla giderse, kabir ehli; “İşte bir pehlivan geldi” diyeceklerdir. Neden? Çünkü imanını kurtardı da geldi.

- İmanı kurtarmanın yolu nedir efendim?
- İmanı kurtarmak için, imanlılarla beraber olmak şarttır. Çünkü “Üzüm üzüme baka baka kararır” demişlerdir.