Evliyanın en büyüklerinden Seyyid Abdülhakim-i Arvasi “kuddise sirruh” hazretlerine, bir gün;
- Efendim, dini kitaplar yazıp, bunları satarak para kazanmak caiz midir? diye sordular.

Cevabında;
- Ä°slamiyet’te türlü kazanç yolları vardır, buyurdu. Bunlar, mesela ticarettir, sanattır, ziraattır, hizmet ve cihattır.

Sordular:
- Bunları yapamazsa efendim?
- Bunları yapamazsa, o zaman dilencilik yapması caiz olur.

- Bunu da yapamazsa efendim?
- Ä°ÅŸte o zaman yazmış olduÄŸu kitaptan cüzi bir kâr alması caiz olur. Yani ölmeyecek kadar bir para. Ama bu iÅŸ para için yapılmaz.

- Yaparsa efendim?
- EÄŸer sırf para için bu iÅŸi yaparsa, dünyayı ahirete tercih etmiÅŸ olur ki, felakettir.

MürÅŸidi olmayanın imanı

Bir gün de;
- Bu devirde, mürÅŸidi olmayanın imanı, bir nehirde yüzen tahta parçası gibidir, buyurdu. MürÅŸidi olanın imanı ise kaya gibi saÄŸlamdır.

Sordular:
- MürÅŸidden kastınız kimlerdir efendim?
- Ehl-i sünnet âlimleridir, Evliyaullahtır. Bu büyüklerin sohbetinde bulunan veya kitaplarını okuyanlar, imanı, ibadetleri doÄŸru olarak öÄŸrendiÄŸi gibi, kalbi de temizlenir.

Ve özetledi:
- Yani dünya sevgisi kalbinden çıkıp gider. Yerine Allah sevgisi girer.

Ölüm, en iyi vaizdir

Bir gün de ölümden bahsederken;
- Ölüm, insan için en iyi vaiz ve nasihatçidir, buyurdu. Ölümden hiç kimse kurtulamaz. Ölümden ibret almalı, bir gün kendisinin de öleceÄŸini düÅŸünmelidir.

Åžöyle bitirdi:
- Her an öleceÄŸini düÅŸünen bir kiÅŸi, kendine çeki düzen verir. Günahlardan el çeker, ibadete sarılır.