Ä°slam âlimlerinin en büyüklerinden Seyyid Nur Muhammed “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- Kardeşlerim, bildiğimiz şeytana ve insan şeytanlarına aldanmayın, buyurdu.

Sonra şunu anlattı:
Büyük âlimlerden biri, talebeden birine sordu:
- Kaç senedir yanımızdasın evladım?
- Otuz yıldır efendim.

- Peki bunca zamandır bizden neler öÄŸrendin?
- Sekiz ÅŸey öÄŸrendim efendim.

- Sadece sekiz ÅŸey mi?
- Evet efendim. Ama bu kadarı da bana yetiyor zaten.

- Pekâlâ bunlardan birini söyle de ben de öÄŸreneyim.

Åžöyle arzetti:
- Efendim, insanlara baktım. Birbirlerinin mallarına, mevkilerine ve ilimlerine göz dikerek, fırka fırka ayrılıp birbirlerine düÅŸmanlık ettiklerini gördüm.

- Evet oÄŸlum.
- O zaman meal-i alisi; (Sizin düÅŸmanınız ÅŸeytandır. Yani, sizi, Allah yolundan, Müslümanlıktan ayırmak için uÄŸraÅŸanlardır. Bunları düÅŸman biliniz) olan âyet-i kerimeyi düÅŸündüm.

- Çok iyi, sonra?
- Kur’an-ı kerimin doÄŸru söylediÄŸini bildim ve ÅŸeytanı ve onun gibi Müslümanlarla uÄŸraÅŸanları düÅŸman bilip, sözlerine aldanmadım, onlara uymadım.

- Ne güzel, sonra?
- Allahü teâlânın emirlerine itaat ettim efendim. Ehl-i sünnet âlimlerinin gösterdiÄŸi yoldan ayrılmadım. KurtuluÅŸ yolunun, yalnız Ehl-i sünnet yolu olduÄŸuna inandım.

Åžöyle devam etti:
- Ayrıca meal-i alisi; (Ey Adem oÄŸulları! Åžeytana tapmayınız, o sizin en belli düÅŸmanınızdır, diye, sizden söz almadım mı idi? Bana itaat, ibadet ediniz! KurtuluÅŸ yolu, ancak budur) olan âyet-i kerimeyi düÅŸündüm.

- Çok güzel düÅŸünmüÅŸsün.
- Onun için, Müslümanları aldatmaya uÄŸraÅŸanları dinlemedim. Kitaplarını okumadım. Muhammed aleyhisselamın yolunu gösteren Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını okudum ve bu yoldan ayrılmadım.

Hocası çok memnun olmuÅŸtu.
- Ne güzel yapmışsın oÄŸlum. Seni tebrik ederim, buyurdu.