Büyük Ä°slam âlimlerinden Kâdî Muhammed Zâhid “kuddise sirruh” hazretlerine, bir gün Halifelerden sordular.

Cevabında;
- Dört halifenin birbirinden yükseklikleri, hilafetleri sırası iledir, buyurdu.

Ve izah etti:
- Çünkü, doÄŸru yolda olan âlimlerin hepsi; (Peygamberlerden sonra, insanların en üstünü, Ebu Bekr-i Sıddîk, ondan sonra, Ömer-ül-Faruk hazretleridir) buyuruyorlar.

Sordular:
- Üstünlük neye baÄŸlıdır efendim?
- Efdal olmak, yani üstünlük, fazileti, meziyeti, iyi sıfatları çok olmak deÄŸildir.

- Ya nedir efendim?
- Önce imana gelmek, din için herkesten çok mal vermek ve canını tehlikelere atmaktır.

Ve daha açıkladı:
- Yani dinde, sonra gelenlere, üstad olmaktır. Sonra gelenler, her ÅŸeyi, öncekilerden öÄŸrenir.

Åžöyle bitirdi:
- Bu üç ÅŸartın hepsi, Sıddîk hazretlerinde toplanmıştır. Herkesten önce imana gelmiÅŸ, malını ve canını din için feda etmiÅŸ, bu nimet, bu ümmette, ondan baÅŸkasına nasib olmamıştır.

Onların hepsini sevmeliyiz

Bir gün de Eshab-ı kiramdan sordular bu mübarek zata.
Cevap olarak;
- Eshab-ı kiram çok büyük insanlardır, buyurdu. Hepsini sevmemiz ve hürmet etmemiz lazımdır.

Ve sebebini açıkladı:
- Çünkü, onları sevmek, Peygamber efendimizin “aleyhisselam” sevgisinden dolayıdır. Nitekim bir hadis-i ÅŸerifte; (Onları seven, beni sevdiÄŸi için sever) buyuruldu.

Ve altını çizdi:
- Onları sevmemekten, herhangi birine düÅŸmanlık etmekten çok sakınmalıyız. Çünkü, onlara düÅŸmanlık, Peygamber efendimize “aleyhisselam” düÅŸmanlık olur. Hadis-i ÅŸerifte; (Onlara düÅŸmanlık eden, bana düÅŸman olduÄŸu için eder) buyuruldu.