Büyük âlim ve Velilerden Hakim-i Tirmizi “rahmetullahi aleyh” hazretlerine, bir gün bazı gençler;
- Efendim, Ä°slam memleketlerinde dünyaya gelen Müslüman çocukları, ana babasından görerek, öÄŸrenerek Müslüman oluyor. Kâfir çocukları ise, kâfir olarak yetiÅŸtirilip, Müslümanlıktan mahrum ediliyor. Bunlar da Ä°slam terbiyesi ile yetiÅŸtirilseydi, Müslüman olur, Cennete giderlerdi. Böyle yetiÅŸenlerin Cehenneme gitmesi haksızlık olmaz mı? diye sordular.

Cevabında;
- Adalet ile ihsanı karıştırmamalıdır, buyurdu. Allahü teâlâ, her memlekette yetiÅŸen kulları için, adaleti fazlası ile yapmıştır. Åžöyle ki, akıl ve balig olmadan ölen kâfir çocuklarını Cehenneme sokmayacaktır.

Ve ekledi:
- Yine akıl ve balig olduktan, yani evlenecek çaÄŸa geldikten sonra, Muhammed aleyhisselamın dinini duymadan ölen kâfirlere de azab yapmayacaktır.

Åžöyle baÄŸladı:
- Bunlar, Ä°slam dinini, Cenneti, Cehennemi iÅŸittikten sonra, merak etmez, öÄŸrenmez ise, inat edip inanmazsa, o zaman azab göreceklerdir.

Kabir, Cennet bahçesidir

Bir gün de sohbetinde;
- Bir yerde, kâfirler, zalimler, suçsuz Müslümanları, kadınları, çocukları öldürürlerse, öldürülen Müslümanlar, ÅŸehit olur, buyurdu.

Ve ekledi:
- Öldürülürken, yapılan iÅŸkencelerin acısını duymazlar.

Şaşırdılar:
- Duymazlar mı efendim?
- Evet, duymazlar. Hatta ölürken, kabirde verilecek olan Cennet nimetlerini görerek çok sevinir ve neÅŸelenirler.

Åžöyle bitirdi:
- Hadis-i ÅŸerifte; (Müslümanların kabri Cennet bahçelerindendir) buyuruldu.