Mevdud-i Çeşti hazretleri “rahmetullahi aleyh”, Evliyanın büyüklerindendir.

Kim sıkıntı bir anında Onu ansaydı, işitip, hemen yetişirdi imdadına.
Ve kim Onun kabrinde dua etse, hürmetine işi hallolurdu hemen.

Henüz çocuk iken kıtlık olmuştu o memlekette.
İnsanlar, çaresiz Ona gelip, çok sıkıntıda olduklarını söylediler.

Günahsız elini toprağa koydu.
O günden itibaren bereket fışkırdı o topraktan.

İnsanlar haber alıp, her yerden oraya üşüştüler ve o çıkan nimetleri toplayıp bölüştüler.

Öyle çok sebze, meyve çıkmıştı ki, insanlar toplamakla bitiremiyorlardı.

Babası haber alıp, şiddetle men etti böyle yapmasını ve;
- Ey evladım, bizim ecdadımız, keramet göstermekten hayâ ederlerdi. Sana ne oluyor ki, onlara uymayıp, böyle açıktan keramet gösterirsin, dedi.

Ama insanlar öğrenmişti bir defa.
Kendisini çok sever, Ondan kutb-ül aktab diye bahsederlerdi.

Büyüyünce de çok ibadet eder, Allah’tan çok korkardı.

Geceleri kalkıp ağlar ve;
- Yâ ilahi! Bilerek hiçbir günah işlemedim. Bilmeden yaptıklarımı bağışlamazsan, yarın mahşer gününde hâlim nice olur? diye gözyaşı dökerdi.

İman çok mühim

Bir gün nasihat isteyen bir gence;
- Küfür tehlikesinden emin olma, buyurdu. Nasıl bir kelimeyle iman ele geçerse, bir kelimeyle de gidebilir mâzallah.

Ve ekledi:
- Hak teâlâ, bize doğru imanı ihsan etti. Cennete, bu imanla girilecektir yarın.

Sordular:
- O hangi iman efendim?
- Bu, Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiği imandır. Bu imandan kıl kadar ayrılan kimse, Cehenneme girmekten kurtulamayacaktır.

- Ehl-i sünnet üzere iman edenler Cehenneme girmez mi efendim?
- Hayır girmez. Nitekim böyle Müslümanlar Sırat köprüsünden geçerken Cehennem onlara; Biraz çabuk geçiniz! Zira sizin iman nurunuz, ateşimi söndürüyor diye seslenecek ve o ateş iman nuruna dayanamayıp sönecektir.