Mevdud-i Çeşti hazretleri “rahmetullahi aleyh”, aldığı manevi bir işaretle ilim tahsili için Belh şehrine gitmişti.

Onu, kalabalık bir halde karşılayıp çok hürmet gösterdiler.
Ancak Ona haset edenler de vardı aralarında.

Kendisini İmtihan etmeye yeltendiler.
Ve bir Cuma gününde, ilim ehli dörtyüz kişi o yerin en büyük camiinde toplandılar.

Her biri bir sual sordu.
O, hepsine çok güzel cevaplar verdi.

Onlar yine;
- Bu kadar âlimsiniz. Öyleyse niçin kaside dinliyorsunuz? dediler.

Cevaben;
- Ara sıra dinlerim, buyurdu. Büyüklerimizden de dinleyenler vardı. Nitekim İbrahim bin Edhem hazretleri de Evliyadandı. O da kaside dinlerdi zaman zaman.

Uçmak hüner değildir

O insanlar bu defa;
- Ama o, havada uçuyordu, dediler.
- Uçmak hüner değildir, buyurdu. Baksanıza sinek de uçuyor.

O esnada bir ses işitildi.

Ses gaibten geliyor ve;
- “Ey Müslümanlar, bu zat büyük Velidir. Her işi dine uygun, doğru ve rahmanidir!” diyordu onlara.

Sesi duyuyor, ama kendisini göremiyorlardı.
O zaman insafa geldiler.

Ve büyüklüğüne inanıp talebesi oldular topyekün.

Ahiret sonsuzdur

Bu zat, bir gün sohbetinde;
- Kardeşlerim, ölüm mutlaka var, buyurdu. O, muhakkak herkese gelecektir bir gün. Burada olanların, hakikati bulunur ahirette.

Ve ekledi:
- Orada iki yer var, ya Cennet ya Cehennem. Bunların ikisi de sonsuzdur ve dünyadaki işlerden hesap sorulur orada. Doğru cevap veremeyenler, Cehenneme atılır mâzallah.

Şöyle bitirdi:
- Velhasıl ameller, karşılıksız kalmıyor. Ya ebedi bir azap, ya da sonsuz saadet.