Malik bin Dinar hazretleri “rahmetullahi aleyh”, gençliÄŸinde uygunsuz halleri varken sonra tövbe edip halis bir Müslüman oldu.

Ve Hasan-ı Basri hazretlerinden feyz alıp, Veliler arasına girdi.

Ama kendisini gizler, yüksek Evliya olduÄŸunu bilmezdi kimseler.
Nitekim bir gün bindi bir gemiye.

Az sonra gemici gelip;
- Ücretini ver! dedi.

Ancak hiç para yoktu üzerinde. Zira hırsızlar, para cüzdanını gizlice çalmışlardı.

- Param yok sonra vereyim, buyurdu.

Ancak gemici hıristiyandı.
Sinirlenip bir tokat vurdu mübarek yüzüne.
Hatta adamlarını çağırıp bayıltıncaya kadar dövdürdü uzun süre.

Seni suya atarız!

Sonra da;
- Ben anlamam. Eğer para vermezsen, seni suya atarız! diye tehdit etti.

Cevap vermeyince, kol ve bacaklarından kaldırıp, tam denize atacaklardı ki, o esnada denizde ne kadar balık varsa, su üstüne çıkardılar baÅŸlarını.

Herbirinin ağzında birer altın lira vardı.
Onlar bunu görünce, dona kaldılar ÅŸaÅŸkınlıktan.

Hiç böyle ÅŸey görmemiÅŸlerdi ömürlerinde.
Allah dostu bir Veli olduğunu anlayıp, usulca yere indirdiler.

Mübarek zat, o balıklardan iki altın alıp verdi o gemiciye.
Ama kalbi kırık olarak.

Gemici çok piÅŸmandı.
- Ne olur affet, kıymetini bilemedik, dedi.

O, hiç cevap vermeyip, çıktı gemiden.
Su üstünden yürüyüp geçti karşıya.

Tasavvufun tarifi

Bir gün, bazı sevdikleri;
- Tasavvuf nedir efendim? diye sordular bu zata.

Cevaben;
- Tasavvuf, dünyanın fani olduÄŸunu anlamaktır, buyurdu.

Ve izah etti bunu:
- Dünyanın fani olduÄŸunu anlayan kimse, ona sarılmaz. Ahirette hesaba çekileceÄŸini bilir, ona göre yaÅŸar bu dünyada. En azından günah iÅŸlemez.