Seyyid Ebül Vefa hazretleri “rahmetullahi aleyh” bir sohbetinde;
- Ey insanlar, az yiyin, az uyuyun, buyurdu. Bilhassa seher vakitlerinde âgâh olun. Çok yemek, insanı uyuÅŸuk ve tembel yapar. Karnı tok olan, bildiÄŸini unutur ve Allah’tan gafil olur.

Åžöyle devam etti:
- Nerede olursanız olun, Allahü teâlâ sizi görür. Öyleyse günaha yaklaÅŸmayın. Dünya, gölge gibidir, ona kıymet vermeyin. Gönlünü dünyaya kaptıran kimse, sonunda piÅŸman olur.

Sordular:
- Dünya nedir efendim?
- Sizi Hak teâlâdan uzaklaÅŸtıran ne varsa, hepsi dünyadır ki, haram ve mekruhlardır.

Ve ekledi:
- Bir ÅŸey ki, size Allahü teâlâyı unutturmuyorsa, ona dünya denmez.

Âlim kime denir?

Bir gün de;
- Efendim, âlim kime denir? diye sordular bu zata.

Cevabında;
- Işığı ve karanlığı gören kimsedir, buyurdu.

Anlayamadılar:
- Nasıl yani hocam?
- Yani âlim, hakkı batıldan, doÄŸruyu yanlıştan ayırabilen kimsedir.

- ÖzelliÄŸi nedir bu âlimlerin?
- Kendinden önceki âlimlerden nakil yapar, kendi kafalarından hiçbir ÅŸey eklemezler. Eklerse, ona âlim denmez.

GençliÄŸinin kıymetini bil

Bir gün de nasihat isteyen bir gence;
- Bu gençlik zamanının kıymetini iyi bil, buyurdu. Onu, oyun ile, faydasız ÅŸeylerle geçirme sakın.

Delikanlı sordu:
- Ne yapmamı tavsiye edersiniz efendim?
- Yapılacak en mühim iÅŸ, dinimizin emir ve yasaklarını iyice öÄŸrenmek ve ona göre amel etmektir.