Ä°mam-ı azam hazretleri “rahmetullahi aleyh”, bir gün evinden çıkıp çözdü atını.

Bir yere gidecekti ki.
Bir ayağını üzengiye koymuÅŸtu ki, bir genç gelip bir ÅŸey sordu kendisinden.

Hazret-i Ä°mam, öteki ayağını diÄŸer üzengiye koyarken cevap verdi o delikanlıya:
- Evladım, Kur’an-ı kerimi baÅŸtan sona taradım, fakat bu suale açık bir cevap bulamadım, buyurdu.

Ve ekledi:
- Yarın gel, cevabını al.

O genç geldiÄŸinde, içtihat yaparak cevapladı sualini.

Numan’ın kölesi

Ä°mam-ı azam hazretleri zamanında Vasıt vilayetinde bir kimse vardı ki, Numan’ın kölesi diye tanınmıştı halk içinde.

Bir gün ona;
- Bu isim nasıl konuldu? diye sordu tanıdıkları.

Cevaben ÅŸöyle anlattı:
- Annem, beni doÄŸururken vefat etmiÅŸ.
Ben annemin karnında kalmışım.

Bu duruma, cenazeyi yıkarken vakıf olmuş insanlar.
Annemin karnında hareket edişimden anlamışlar karnında bebek olduğunu.
Durumu İmam-ı amama sormuşlar.

Hazret-i Ä°mam;
- O hanımın karnını sol tarafından yarsınlar. Çocuk oradadır, oradan alsınlar, diye haber göndermiÅŸ.

Cerrah da öyle yapmış.
Beni oradan alıp, sonra defnetmişler annemi.

Ä°ÅŸte o büyük Ä°mamın fetvasıyla hayata gelmiÅŸim ben.
Yoksa, annemin karnında olarak defnetselerdi, ben hayatta olmazdım şu anda.

Yani ben, Hazret-i Ä°mamın azatlı kölesiyim.
Bunun için bu isim verilmiÅŸ bana.