Alî bin Heyti hazretlerinin bir hizmetçisi vardı ki, hâl ehli bir kiÅŸiydi. Bir zaman hastalandı. Hastalığı git gide artınca, öleceÄŸini anlayıp, Alî bin Heyti hazretlerine;
- Hocam, canım taze hurma yemek istiyor, diye arzetti.

Ancak hurma mevsimi deÄŸildi.

Alî bin Heyti hazretleri;
- Evlât! Bu mevsimde taze hurma bulunmaz. Ama Ketfan vilâyetinde bolca vardır, buyurdu.

Orada Abdüsselâm adında bir tanıdığı vardı ama bu yer, altı aylık mesafede çok uzak bir yerdi.

BulunduÄŸu yerden;
- Ey Abdüsselâm! Bize oradan taze hurma getir! diye seslendi.

Hizmetçi, son nefeslerini alıyordu ki, Abdüsselâm bir sepet hurma ile yetiÅŸti.
Sonra memleketine dönmek için yollara düÅŸtü.
Bir müddet sonra bir kadın gördü ki, çok güzeldi.

Gözü ona takılıp, bir anda âşık oldu ona.
Nefsine aldanıp, onunla beraber olmak istedi.

Ancak kadın;
- Åžu kadar paran yoksa, yanıma gelme! diye haber gönderdi.
Malesef kabul etti bu teklifi.
Zira nefsine aldanmıştı bir kere.

O gece kadına gitmeye karar vermişti ki, hastalandı birden.
YataÄŸa düÅŸtü.

Alî bin Heyti hazretleri, bir talebesine;
- Acele koÅŸ, Abdüsselâmın üzerine bir testi soÄŸuk su boÅŸalt! buyurdu.

Talebe;
- BaÅŸüstüne hocam, dedi.
Ve gidip ifa etti hocasının bu emrini.

Abdüsselâm, soÄŸuk su vücuduna temas edince;
- Allah Allah! diyerek fırladı yataktan.

Kalktığında, o haram istek çıkmıştı kalbinden.
Tövbe istiÄŸfar etti hemen.