Bir gün hazret-i Ömer "radıyallahü anh" öÄŸle sıcağında sadaka develerini baÄŸlıyordu.
"Yâ Emîr-el-müminîn! Bir kiÅŸiye emretsen, o baÄŸlasa, olmaz mı?" dediler.
Cevâbında;
"Bunlar fakîrlerin hakkıdır. Âhırette benden sorarlar" buyurdu.

BENÄ°M EMRÄ°MÄ° DÄ°NLERSE…

Bir kiÅŸi de Hazret-i Ömer'e;
"Yâ Emîr-el-müminîn! Sana yakın olanların iÅŸlerini kendin görürsün. Lâkin uzakta olanların iÅŸlerini nasıl görürsün?" diye sordu.
Halîfe hazretleri
"radıyallahü anh"
"Memleketin her yerini gezerim. Nice gücü yetmez, fakîr, muhtâç ve hastaların kapılarına varır, ihtiyâcları ne ise öÄŸrenip hallederim" buyurdu.
Bir yere vâli gönderseydi.
Önce emirlerini bildirirdi.
Ardından;
"EÄŸer dediÄŸimden dışarı çıkarsan seni azl ederim" buyururdu.
Ehâliye de;
"Bu vâli benim emirlerime uyarsa, siz de Onun emirlerine uyunuz. EÄŸer uymazsa siz de Ona uymayınız" diye yazı gönderirdi.

ÖDÜNÇ ALIR, SONRA ÖDERDÄ°

Hazret-i Eslemî'yi "radıyallahü anh" beytül-mâla emîn ta'yîn etmiÅŸti.
Birgün hazret-i Eslemî'den;
"Ömer beytül-mâldan birÅŸey alır mı?" diye sordular.
Cevâbında;
"Ä°htiyâcı olursa, ödünc alır, sonra yine yerine koyar" dedi.