Hazret-i ÂiÅŸe "radıyallahü anhâ" müctehid idi. Bütün Ä°slâm ilimlerinde çok büyük derecesi vardı. Bilhassa kadınlara dâir fıkhî hükümler kendisinden sorulurdu. O, hem müminlerin annesi, hem de dinlerini öÄŸrenecekleri bir müftî idi.
Ve müctehide idi.
Hakkında vahiy indi.
Meth-ü senâ edildi.
Âlim, edîb ve akıllı idi.
Çok fasîh ve belîÄŸ konuÅŸurdu.
Âlimlerin çoÄŸuna göre, fıkh bilgilerinin dörtte birini Hazret-i ÂiÅŸe haber vermiÅŸtir.
Hadîs-i ÅŸerîfle övüldü.
Bir hadîs-i ÅŸerîfte;
"Dîninizin üçte birini Humeyrâdan öÄŸreniniz!" buyuruldu.
Resûhullah "sallallahü aleyhi ve sellem", Hazret-i ÂiÅŸe'yi çok sevdiÄŸi için, ona "Humeyrâ" derdi.
Urvetübni Zübeyr
"radıyallahü anh"
Onun hakkında;
"Kur'ân-ı kerîmin mânâsını, halâl ve haramı, Arab ÅŸiirlerini ve neseb ilmini, Hazret-i ÂiÅŸe'den daha çok bilen kimse görmedim" buyurmuÅŸtur
Eshâbı kirâm, Resûlullah Efendimize bir hediye düÅŸünselerdi, onu Hazret-i ÂiÅŸe'nin evinde getirip, böylece Resûlullahın sevgisini kazanmaya yarışırlardı.
DiÄŸer zevceleri;
"Eshâbına emr buyur. Hediyye getirmek isteyen, hangi zevce yanında iseniz, oraya getirsin!" dediler.
Resûlullah üzüldü.
Ve o zevcelere;
"Beni, ÂiÅŸe hakkında incitmeyiniz! Cebrâil bana, yalnız ÂiÅŸe'nin yanında iken geldi" buyurdular.
O vakit piÅŸmân oldular.
Tövbe ve afv dilediler.