(Dünden devam)
Hâce Mevdûd-i ÇeÅŸtî hazretleri o hasetçilere; "Bizim büyüklerimiz islâmiyyete muhâlif hiçbir ÅŸey yapmazlardı. Kasîdeyi onlar da dinlediler" dedi.
Onlar dinliyordu.
Åžöyle devam etti:
"Sonra Evliyânın büyüklerinden Ä°brâhim bin Edhem, müctehid ve mürÅŸid-i kâmil idi. Kasîde dinler ve dinleyenlere bir ÅŸey demezdi. Size ne oluyor ki, buna karşı çıkıyorsunuz?"
Bir ÅŸey diyemediler.
Şaşırıp kaldılar.
Lafı değiştirip;
"Ä°brâhim bin Edhem, aynı zamanda havada uçardı. EÄŸer sen de havada uçarsan, Ona tâbi olduÄŸuna, Ona uyduÄŸuna inanacağız" dediler.
Hâce Mevdûd ;
"Pekâlâ" dedi.
Havaya yükseldi.
Gözden kayboldu.
Bir müddet sonra geri geldiÄŸinde; "Bu yaptığını Cûkî denilen Hind Brehmenleri de yapıyor. Senin bu yaptığının Rahmânî mi, ÅŸeytânî mi olduÄŸunu ne bilelim?" dediler.
Rahat deÄŸildiler.
Etrâfa baktılar.
Bir taÅŸ gösterip;
"EÄŸer ÅŸu taÅŸ senin çağırmanla gelir ve doÄŸruluÄŸuna ÅŸâhitlik ederse kabûl ederiz" dediler.
Hâce Mevdûd;
Yine peki dedi.
Ve taşa bakıp;
"Buraya gel" buyurdu.
Allahü teâlânın izniyle taÅŸ yuvarlana yuvarlana yaklaÅŸtı ve; "Ey müslümanlar! Hâce Mevdûd, vilâyet ve kerâmet sâhibidir. Hâllerinin hepsi Rahmânîdir" dedi.
Ä°nsafa geldiler.
Talebesi oldular.