Hazret-i Ömer'in (radıyallahü anh) adâleti, heybeti, siyâseti, gayretinin sesi ufuklara yayılmışken, bir zerre olsun kibire kapılmadı. Kendini cümleden aÅŸağı görürdü.
Rızık için çalışırdı.
Müslümanlara da;
"Ey insanlar! Çalışın, kazanın, baÅŸkalarına yük olmayın. Çoluk-çocuÄŸumun nafakasını temin etmek için çalışırken öldüÄŸüm yer, bana en sevimli yerdir" buyururdu.
Bir gün de;
"Rızık için çalışmayı bırakıp da, Allahü teâlâ rızkımı verir demeyiniz. Allahü teâlâ gökten altın ve gümüÅŸ göndermez" buyurdu.
Takvâ sâhibiydi.
Allahtan korkardı.
Sadaka sütlerinden kendisine bir bardak süt verdiler. Alıp içti. Sonra içmemesi gerektiÄŸini anlayınca çok üzüldü. Parmağını boÄŸazına soktu. O içtiÄŸi sütü çıkardı.
Çok zahmet çekti.
Ölüyor zannettiler.
Sonra da;
"Yâ Rabbî damarlarımda kalıp da çıkaramadıklarımdan sana sığınırım" buyurdu.

BU KOKU NEDÄ°R?

Bir vakit, Hazret-i Ömere (radıyallahü anh) ganîmetten misk getirdiler.
Hanımına;
"Bu miski satıp, parasını fukaraya sarf edelim" buyurdu.
Birgün eve geldi.
O kokuyu duydu.
Hanımına;
"Bu koku nedir?" dedi. Hanımı; "O miskten elime sinmiÅŸ. Elimden de sandığa geçmiÅŸ" deyince, sandığın her tarafını silip koku kalmayıncaya kadar uÄŸraÅŸtı. Ve rahatladı.