AkÅŸemseddin hazretleri rahime-hullahü teâlâ, Ä°stanbulun manevi fatihi'dir.
Babası Şeyh Hamza da Velidir.
Keramet sahibidir.

Åžöyle ki;
O zamanlar o beldenin kabristanında bir Kurt peydahlanır.
Ne vakit biri vefat edip gömülse, o gece kabrini açar.
Ölüyü çıkarıp parçalar.

Bunu herkes bilse de, mani olamazlar.
Nihayet Åžeyh Hamza vefat eder.
Kabrine defnederler.

O gece aynı kurt gelir.
Mezarı eşelemeye başlar.

Bedenini çıkarıp parçalayacaktır güya.
Ama yapamaz.

Zira mübarek bedenine ulaşınca, Åžeyh Hamza tutar kurdun boÄŸazını, sıkmaya baÅŸlar.
Kurt kurtulmaya çabalar.
Ama kurtulamaz.
Zira mengene gibi sıkılmaktadır boynu.
Az sonra canı çıkıp oraya serilir.

Ertesi gün, insanlar, kabri ziyarete gelirler.
Ancak hayrete düÅŸerler anında.

Zira bir "kurt ölüsü" vardır kabrin yanında.
Şeyh Hamza'nın eli de dışardadır.

Eh, manzara her şeyi anlatmaktadır.
- Bu, Şeyh Hamza'nın bir kerameti, derler.
Ve hürmetle kolunu içeri çekerler.

Ä°ÅŸte AkÅŸemseddin hazretleri, bu Velînin oÄŸludur.
Ä°lim öÄŸrenmeye genç yaÅŸta baÅŸlar.
Zeki ve kabiliyetli olduÄŸundan akranlarını çabuk geçer.

Osmancık'ta yerleşip, halkı aydınlatır.
Fen ve Tıp üzerinde de derin bilgisi vardır.

Zahiri ilimleri bitirince batıni ilimlerde yükselmek ister.
Bunun için rehber arar.

Ona, Hacı Bayram-ı Velî hazretlerini iÅŸaret ederler.
- Senin aradığın o zattır, derler.

O da;
- Peki der, düÅŸer yollara.
devamı yarın