İbni Kavvam hazretlerinin “rahmetullahi aleyh” sevdiklerinden biri şöyle anlatıyor:

Bir gün amcamla birlikte Haleb’e gitmiştim.
Gençtim o zamanlar.
Bazen kötü arkadaşlara da uyardım.

Orada da kötü arkadaşlar edindim maalesef.
Onlarla geziyor, günümü gün ediyordum.

Ve bir gün bir içki meclisine götürdüler beni.
Birlikte gittik.

Kadehimi doldurup;
- Haydi al, sen de iç! dediler.

Fakat ben ömrümde hiç içki içmemiştim.
Onlarsa ısrar ediyorlardı habire.

Kadehi önüme sürüp;
- Haydi, kırma bizi, al iç! diyorlardı.

Israrlarına dayanamayıp, içmeye karar verdim.
Ve aldım o kadehi elime.
Tam ağzıma götürüyordum ki, birden İbni Kavvam hazretleri belirdi yanımda.

Bırak onu elinden!

Ve göğsüme vurarak;
- Bırak onu! Kalk git bu yerden! buyurdu.

Çok hiddetliydi.
Yüz üstü yere düştüm.
Kan akıyordu her yerimden.

Kalktım ve o hâlimle amcama gittim.
Amcam bana bakıp;
- Hayırdır, ne oldu sana böyle? dedi.

Başımdan geçenler anlattım.
Çok duygulandı ve;
- Allahü teâlâya şükürler olsun ki, o Evliya zat kurtarmış seni o haramdan, dedi.

Ben de çok şükrettim.
Ve terk ettim o kötü arkadaşları.
Bu zatın sohbetlerine devam ettim.