Ä°bni Kavvam hazretlerinin “rahmetullahi aleyh” sevdiklerinden biri ÅŸöyle anlatıyor:

Bir gün amcamla birlikte Haleb’e gitmiÅŸtim.
Gençtim o zamanlar.
Bazen kötü arkadaÅŸlara da uyardım.

Orada da kötü arkadaÅŸlar edindim maalesef.
Onlarla geziyor, günümü gün ediyordum.

Ve bir gün bir içki meclisine götürdüler beni.
Birlikte gittik.

Kadehimi doldurup;
- Haydi al, sen de iç! dediler.

Fakat ben ömrümde hiç içki içmemiÅŸtim.
Onlarsa ısrar ediyorlardı habire.

Kadehi önüme sürüp;
- Haydi, kırma bizi, al iç! diyorlardı.

Israrlarına dayanamayıp, içmeye karar verdim.
Ve aldım o kadehi elime.
Tam aÄŸzıma götürüyordum ki, birden Ä°bni Kavvam hazretleri belirdi yanımda.

Bırak onu elinden!

Ve göÄŸsüme vurarak;
- Bırak onu! Kalk git bu yerden! buyurdu.

Çok hiddetliydi.
Yüz üstü yere düÅŸtüm.
Kan akıyordu her yerimden.

Kalktım ve o hâlimle amcama gittim.
Amcam bana bakıp;
- Hayırdır, ne oldu sana böyle? dedi.

Başımdan geçenler anlattım.
Çok duygulandı ve;
- Allahü teâlâya ÅŸükürler olsun ki, o Evliya zat kurtarmış seni o haramdan, dedi.

Ben de çok ÅŸükrettim.
Ve terk ettim o kötü arkadaÅŸları.
Bu zatın sohbetlerine devam ettim.