Büyük âlim ve Veli Muhammed Masum Faruki “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- Kardeşlerim, bu dünya, insanın can düşmanıdır, buyurdu.

Ve şöyle devam etti:
- Bu dünya düşkünleri, hiç toparlanamaz, kendilerine gelemezler. Ahirette de, pişman olacaklar, çok acılarla karşılaşacaklar.

Sordular:
- Dünyayı terk etmek ne demektir efendim?
- Kalbin dünyayı sevmemesi, ona düşkün olmaması, kıymet vermemesi demektir.

- Ona düşkün olmamak nasıl anlaşılır efendim?
- Varlığı ile yokluğu müsavi olmaktır ki, insanın böyle olabilmesi için, Allah adamlarının yanında yetişmesi lazımdır.

Kişi, sevdiğiyle beraberdir

Bir gün de sevdiklerine;
- Allahü teâlâ, Allah dostlarına olan sevginizi arttırsın! Onlara bağlılık arzusunu, ömrünüzün sermayesi yapsın! buyurdu.

Ve ekledi:
- Hadis-i şerifte; (El-mer-ü mea men ehabbe) buyuruldu.

Sordular:
- Bu, ne mânâya geliyor efendim?
- Kişi, sevdiği ile beraberdir, demektir. Bu büyükleri seven, onlarla beraber olur. Onlarla beraber olan, şaki olmaktan, yani küfürden ve günah işlemekten korunmuş olur.

İnsan, ibadet için yaratıldı

Bir gün de sohbetinde;
- Kardeşlerim! İnsanları dünyaya, yalnız yiyip içmek için ve giyinip süslenmek için göndermediler, buyurdu.

Ve ekledi:
- İstediklerimizi toplamak, sevdiğimiz şeylerle keyiflenmek ve oynayıp zevklenmek için yaratılmadık.

Sordular:
- Ne için yaratıldık efendim?
- İnsanların yaratılması, Allahü teâlâya karşı aşağılığını, gücü yetmezliğini, muhtaç, zavallı olduğunu göstermeleri içindir. Kulluk da, bu demektir.