Büyük âlim ve Veli Muhammed Masum Faruki “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- KardeÅŸlerim, bu dünya, insanın can düÅŸmanıdır, buyurdu.

Ve ÅŸöyle devam etti:
- Bu dünya düÅŸkünleri, hiç toparlanamaz, kendilerine gelemezler. Ahirette de, piÅŸman olacaklar, çok acılarla karşılaÅŸacaklar.

Sordular:
- Dünyayı terk etmek ne demektir efendim?
- Kalbin dünyayı sevmemesi, ona düÅŸkün olmaması, kıymet vermemesi demektir.

- Ona düÅŸkün olmamak nasıl anlaşılır efendim?
- Varlığı ile yokluÄŸu müsavi olmaktır ki, insanın böyle olabilmesi için, Allah adamlarının yanında yetiÅŸmesi lazımdır.

KiÅŸi, sevdiÄŸiyle beraberdir

Bir gün de sevdiklerine;
- Allahü teâlâ, Allah dostlarına olan sevginizi arttırsın! Onlara baÄŸlılık arzusunu, ömrünüzün sermayesi yapsın! buyurdu.

Ve ekledi:
- Hadis-i ÅŸerifte; (El-mer-ü mea men ehabbe) buyuruldu.

Sordular:
- Bu, ne mânâya geliyor efendim?
- KiÅŸi, sevdiÄŸi ile beraberdir, demektir. Bu büyükleri seven, onlarla beraber olur. Onlarla beraber olan, ÅŸaki olmaktan, yani küfürden ve günah iÅŸlemekten korunmuÅŸ olur.

Ä°nsan, ibadet için yaratıldı

Bir gün de sohbetinde;
- KardeÅŸlerim! Ä°nsanları dünyaya, yalnız yiyip içmek için ve giyinip süslenmek için göndermediler, buyurdu.

Ve ekledi:
- Ä°stediklerimizi toplamak, sevdiÄŸimiz ÅŸeylerle keyiflenmek ve oynayıp zevklenmek için yaratılmadık.

Sordular:
- Ne için yaratıldık efendim?
- Ä°nsanların yaratılması, Allahü teâlâya karşı aÅŸağılığını, gücü yetmezliÄŸini, muhtaç, zavallı olduÄŸunu göstermeleri içindir. Kulluk da, bu demektir.