Evliyanın büyüklerinden Seyyid Muhammed Salih “kuddise sirruh” hazretleri, bir sohbetinde;
- Kardeşlerim, şeytan insanı iki yerde küfre düşürür, buyurdu. Yani bu iki yerde insanı kolay küfre sokar.

Sordular:
- Bu haller nelerdir efendim?
- Bunların biri öfke, diğeri şehvettir.

Ve izah etti:
- Öfke anında akıl örtülür, şuur çalışmaz. İnsan ne dediğini, ne yaptığını bilemez. O kızgınlıkla küfre sebep olan bir sözü söyleyiverir ve imanı gider mâzallah.

Ve ekledi:
- Şehvet de böyledir.

Niçin ibadet ediyoruz?

Bir gün de bazı sevdiklerine;
- Niçin ibadet ediyoruz, biliyor musunuz? diye sordu.

Cevaben;
- Allah emrettiği için efendim, dediler.

- Evet ama ibadet yapmakta mühim bir gayemiz, maksadımız var bizim. Onu biliyor musunuz?

Merak ettiler:
- O nedir efendim?

- İmanımızı kurtarmak. Namaz kılmakla, Kur’an-ı kerim okumakla, Allahü teâlâyı zikretmekle, hasılı her ibadetimizle uğraştığımız tek gayemiz bu. İmanla ahirete gitmek.

Soğuk Cehennem

Bir günkü sohbetinde de;
- Cehennemin bir de soğuk kısmı vardır, buyurdu.

Dinleyenler şaşırdılar:
- Soğuk Cehennem mi dediniz efendim?

- Evet. Kur’an-ı kerimde zemherir diye geçiyor ki, soğuk Cehennemi bildiriyor işte. Soğuğu çok şiddetlidir. Bir an dayanılmaz. Cinler, Cehennemin soğuk kısmına atılacak ahirette.