Evliyayı kiramdan Seyyid Abdülhakim-i Arvasi “kuddise sirruh” hazretleri, bir gün sevdiklerine;
- Kıyamet yaklaştı. Küfür, bid’at ve günah zulmetleri her tarafı kapladı, buyurdu. Bugün herkes, bu zulmetlerin fırtınalarına yakalanıyor.

Şöyle devam etti:
- Böyle bir zamanda, Peygamber efendimizin “aleyhisselam” sünnetlerinin ışıkları olmadan, doğru yol bulunamaz. Resulullaha tâbi olmadan, kurtuluş olamaz.

Ve ilave etti:
- Allahü teâlânın sevgisine kavuşmak için, Onun Habibine tâbi olmak lazımdır.

Son olarak;
- Peygamberimiz “aleyhisselam”; (Allahü teâlâyı seviyorsanız, bana tâbi olunuz! Allahü teâlâ, bana tâbi olanları sever) buyuruyor.

Sonsuz saadet için

Bir gün de sohbetinde;
- Kardeşlerim, insanın sonsuz saadete kavuşması için, işlerinde ve ibadetlerinde, din ve dünyanın Efendisine “aleyhisselam” benzemesi lazımdır, buyurdu.

Sordular:
- Yani Peygamberimize mi efendim?
- Evet. Bu dünyada, herkesin, sevdiğine benzeyenleri çok sevdiğini görüyoruz. Sevgilinin sevdikleri sevilir. Düşmanları sevilmez.

Ve ilave etti:
- Velhasıl beden ile ve kalb ile erişilebilecek bütün yüksek dereceler, Resulullahı sevmeye bağlıdır. İnsanın üstünlüğü, bu terazi ile ölçülür.

Şöyle özetledi:
- Bunun için ibadetlerin en kıymetlisi, Allahü teâlânın Evliyasını, Allah dostlarını sevmek ve düşmanlarını sevmemektir. Çünkü Allahü teâlâyı sevmenin en büyük alameti budur.

Rastgele kitap okumayın!

Bir gün de bazı gençlere;
- Dininizi rastgele kimselerden, rastgele kitaplardan öğrenmeyin, buyurdu. Allah’tan korkmayan din adamları, din hırsızıdır ki, bunlarla konuşmaktan ve kitaplarını okumaktan çok sakınmalıdır.

Ve ilave etti:
- Bu gibiler için Bekara suresinin onaltıncı âyet-i kerimesinde mealen; (Hidayeti vererek, dalaleti satın aldılar. Bu alış-verişlerinde birşey kazanmadılar. Doğru yolu bulamadılar) buyuruldu.