Abdullah-ı Yemeni, âlim ve veli bir zat,
Bir günkü sohbetinde, şöyle etti nasihat:

(Asla güvenmeyiniz, hiç bir taatinize.
Allah'a boyun bükmek yakışır zira bize.

Gafletle yapıyoruz, her ibadetimizi.
Allah'ın merhameti kurtarır ancak bizi.

Olmazsa büyüklerden bir şefaat ve yardım,
Yalnız amelimizle, kurtulmak zordur yarın.

Hiç kimse kurtulamaz asla tövbe etmekten.
Yapmalı tövbeyi de, ağlayarak, yürekten.

Büyüklerden biri de, şöyle buyurmaktadır:
(Bizim tövbemiz bile, bir tövbeye muhtaçtır.)

Âlimlerin biri de, buyurur bu mevzuda:
(Derhal tövbe eyleyin, her ibadet sonunda.)

Sordular ki: (Efendim, bir çok âlim, evliya,
Hep kötülemişlerdir dünyayı ekseriya.

Halbuki dünyaya da çalışmak gerekmez mi?
Çünkü yaşamak için, bu da icab etmez mi?

Dünya kötü olunca, bunun için uğraşmak,
Dinen mahzurlu mudur çalışıp zengin olmak?)

Buyurdu: (Hayır, asla, mal kötülenmemiştir.
Bilakis Allah, mala, Kur'anda (Hayr) demiştir.

Kötü olan, mal değil, ona gönül vermektir.
Yani mal sevgisini, kalbe yerleştirmektir.

Halbuki nazargah-ı ilahidir kalbimiz.
Kalbleri, kendisine mahsus kıldı Rabbimiz.

Kalb, Allah sevgisinin ve imanın yeridir.
Kalbde bunlar oldukça, hayattadır, diridir.

Halbuki sevmez Allah, dünyayı zerre kadar.
Ona, ezelden beri etmemiştir hiç nazar.

Madem ki bu dünyayı sevmiyor Rabbimiz de,
Öyleyse muhabbeti, ne arar kalbimizde?

Mühim olan, insanda gaye, hedef, niyettir.
Yani, kulun gönlünde olan istikamettir.

Sadece (Dünya) ise, kişinin tek hedefi,
O, dünya adamıdır, çok fakir olsa dahi.

Çünkü sırf nefsi için, dünyalık eder talep.
Dünyaya yönelmiştir, dünyayı düşünür hep.

Birinin de gönlünde (Ahiret) varsa eğer,
Dünya mal-ü mülküne, vermiyorsa hiç değer,

Olsa da onun pek çok malı, mülkü, makamı,
Ahiret adamıdır, değil dünya adamı.

Çünkü çok malı mülkü, olsa da onun yine,
Lakin sevgilerini sokmamıştır kalbine.

İbrahim Peygamberin davarları, malları,
Doldururdu bilcümle ovaları, dağları.

Lakin sevgilerini sokmamıştı kalbine.
Verdi bir gün hepsini, bir kez (Allah) diyene.

Süleyman Nebiye de, verilmişken saltanat,
Kalbinde, zerre kadar sevgisi yoktu fakat.)