Abdülvehhab Şarani, büyük âlim, evliya.
Çok faideli oldu, ilmiyle insanlara.

Bu zat buyuruyor ki: (Saadete kavuşmak,
Allah’ın Habibine uymakla olur ancak.

Ona uymak demek de, yoluna sarılmaktır.
Küfür ve kâfirliği, pis, aşağı tutmaktır.

Çünkü İslam ve küfür, zıttır birbirlerine.
Bir kalbde biri varsa, yer kalmaz diğerine.

Bir kimse, kötülerle yaparsa arkadaşlık,
Git gide o da bir gün, olur asi ve fasık.

O kötü kimselerin yanında dura dura,
Kararır temiz ruhu, hasret kalır huzura.

Onların zulmetiyle, bozulup azar azar,
Mâzallah imanını kaybedip küfre kayar.

O, hâlâ kendisine der ki: (Ben Müslümanım.)
Lakin küfrün içine girmiştir adım adım.

Kim böyle kimseleri edinirse arkadaş,
Küfür bataklığında boğulur yavaş yavaş.)

Bir gün de buyurdu ki: (Rabbimiz, bir çok sebep,
Halk edip, onlar ile yaratır işleri hep.

Kim kavuşmak isterse her hangi dileğine,
Allahü teâlânın, uyar bu âdetine.

Yani para kazanmak istiyorsa kim şayet,
Yapar elbet o kişi bir sanat ve ticaret.

Bunun gibi yemek yer, olursa bir kimse aç.
Hasta da, bir tabibe gider ve alır ilaç.

İlacı, bir cahilden alır ise kim şayet,
Şifa bulmaz ve ölür o kimse en nihayet.

Öğrenmek isteyen de dinini, imanını,
Bir İslam âliminin okur kitaplarını.

Şayet cahil birinin, bir bid’at sahibinin,
Kitabını okuyup öğrenirse eğer din,

Dini de, imanı da bozulur bu sebepten.
Ebedi felakete duçar olur o hepten.

Hakiki bir âlimin kitabını okumak,
Saadete erdirir, hem de sonsuz olarak.)

Bir gün de buyurdu ki: (Ey insan, etme gaflet.
Bu dünya bir gün biter, yani kopar kıyamet.

O gün, Mizan denilen kurulur bir terazi.
Tartılır iyi kötü amellerin cümlesi.

Sonra, Sırat kurulur Cehennem üzerine.
Ve herkes, bu köprüden geçerler o gün yine.

Bu bildirilen şeyler, olacaktır muhakkak.
Öyleyse lazım gelir tereddütsüz inanmak.

Hesaplar görülünce, inanmayan kâfirler,
Hiç çıkmamak üzere, Cehenneme girerler.

Müminler ise o gün, imanın hürmetine,
Kavuşur ebediyen Cennet nimetlerine.

Günahı, sevabından çok olan Müslümanlar,
Cehennem azabına düşse de her ne kadar,

Zerre kadar imanı, kimin varsa içinde,
Sonsuz kalmayacaktır Cehennem ateşinde.)