Abdurrahman-ı Tagi, büyük İslam âlimi.
Nasihat ediyordu insanlara daimi.

Zira çoktu bu zatta, insanlara merhamet.
İslam’a hizmet için, etti çok sa'y-ü gayret.

Derdi ki: (İnsanlara, hiç kızmamak lazımdır.
Kızmak zamanı değil, acımak zamanıdır.

Gayemiz, bir insanı kurtarmaktır ateşten.
Acaba daha mühim bir iş var mı bu işten?

İnsanlar, güruh güruh giderlerken ateşe,
İnsan bakabilir mi, bundan gayri bir işe?

Bir babanın oğluna, yapılsa bir iyilik,
Bundan, onun babası müteşekkir olur ilk.

Başka bir tabir ile, evlada olan hizmet,
Babasına yapılmış sayılır sanki elbet.

(İyalim) buyuruyor kullara cenâb-ı Hak.
Buyurur ki: (Onları, ben yoktan eyledim halk.)

Bunun için, kullara yapılan bu hizmetler,
Allah'ın rızasını almaya sebeptirler.)

Bir gün de buyurdu ki: (İslam’a hizmet etmek,
Hak teâlâ indinde, kıymeti büyüktür pek.

Kime nasib ederse Hak teâlâ bu işi,
Bulunmaz bir nimettir, çok sevinsin o kişi.

Lakin hizmet ederken, düşünülmez para pul.
Yoksa, Allah indinde, o hizmet görmez kabul.

Yaptığımız hizmeti, yapalım ki ihlasla,
Versin karşılığını, Rabbimiz fazla fazla.

Eğer hizmet ederken, dünyalık düşüncesi,
Olursa, ahirette olmaz hiç faidesi.

Allah için, ihlasla olmaz ise bir taat,
Yarın mahşer gününde, alınmaz hiç mükafat.

Zira nice şehidler, yarın mahşer gününde,
Kanları akaraktan, durur mizan önünde.

Rabbimiz, o kimseye buyurur ki: (Ey kulum!
Sen, hangi niyet ile vuruşup şehid oldun?)

O der ki: (Ya ilahi, senin rızan uğruna,
Dövüşüp şehid oldum ve geldim huzuruna.)

Hak teâlâ buyurur: (Ey kulum yalan dedin.
Sen, benim rızam için dövüşüp harb etmedin.

Ne cengaver bir kişi desinler diye sana,
Dövüşüp öldürüldün ve erdin maksadına.

Aldın karşılığını bu bozuk niyetinin.
Bugün, benden alacak bir şeyin yoktur senin.)

Pişman olmamak için ahirette bir kişi,
Allah için, ihlasla yapmalıdır her işi.

İnsan, bozuk niyetle yapsa da çok ibadet,
İslam’ı yaymak için, gösterse de çok gayret,

Allah rızası için yapmadı ise eğer,
Çektiği sıkıntı ve gayretler boşa gider.

Denir ki: (Sen bu işi, kim için yaptın ise,
Mükafatını dahi, git bugün ondan iste.)