Abdurrahman-ı Tagi, gönül ehli biriydi.
Nasihati, herkese pek çok faideliydi.

O, bir gün buyurdu ki: (Bir Müslüman, ilk önce,
İman bilgilerini öğrenmeli güzelce.

Çünkü sonsuz olarak saadete kavuşmak,
Doğru bir iman ile mümkündür bugün ancak.

Kalbde doğru imanın olduğuna alamet,
Kâfirleri sevmeyip, etmemektir muhabbet.

Pek merhametli iken o Hüdâ’nın Habibi,
İslam düşmanlarıyla dövüştü aslan gibi.

Şöyle emretmişti ki Rabbimiz zira ona:
(Cihad et, sertlik göster İslam düşmanlarına!)

Demek bu düşmanlara, yüz vermemek gerektir.
Onlara sert davranmak, huluk-i azimdendir.

Küfür, tahkir edilir, verilmezse hiç kıymet,
Bunun mukabilinde yücelir İslamiyet.

Ve eğer verilirse küfre kıymet ve değer,
Tahkir edilmiş olur Müslümanlar bu sefer.

Velhasıl Hak teâlâ, o kâfirler hakkında,
Düşmanı olduğunu bildirdi Kitabında.

Hatta o müşriklerin, kendi Habibinin de,
Düşmanı olduğunu bildirdi bir yerinde.

Öyle ise, onları sevmek, hele kaynaşmak,
Kulu, Hak teâlâdan uzaklaştırır ancak.

Dahası, o mümini, Server-i kâinata,
Düşman olmaya kadar sürükler bu iş hatta.

O kimse, kendisini bir Müslüman zanneder.
Kelime-i tevhidi söyler ve inandım der.

Namaz kılar ve hatta yapar her ibadeti.
Ama olmaz bunların ona bir menfaati.

Çünkü onun bu çirkin küfür halleri ile,
İmanı gitmiştir de haberi yoktur bile.

Kâfirler, dinimizin hep aleyhindedirler.
(Zamana, asra fenne uymuyor, zıttır) derler.

Hep alaya alırlar yüce İslam dinini.
Ve aşağı görürler nice halis mümini.

(Gericiliktir) derler onlar İslam dinine.
(Gerici) damgasını vururlar her mümine.

İmansızlığı ise, meth-ü sena ederler.
(Asrilik, münevverlik ve aydınlık yol) derler.

Mürtedlere gelince, Müslüman çocuğudur.
Ama, Müslümanlıkla alakaları yoktur.

Hiçbir din kitabını okumadıklarından,
Okumuş olsalar da, anlamadıklarından,

Yalnız kavuşmak için bir lütfa, dünyalığa,
Kapılmış olmak için yahut bir akıntıya,

İslam’dan yüz çeviren ve beğenmeyenlerdir.
Ve (İslam, terakkiye manidir) diyenlerdir.

Bir dünya menfaati uğruna, bu kişiler,
Ebedi saadetten mahrum, nasipsizdirler.

Münafık ve mürtedler, Cehennem ateşinin,
En şiddetli yerinde yanarlar bunun için.)