Allah adamlarından Ahmet Mekki Efendi,
Zamanının en büyük din âlimlerindendi.

Tasavvuf yolunda da gelmiş idi kemale.
Geçti bütün hayatı, ilmi iştigal ile.

Çok istifadeliydi vaazları, dersleri.
Zulmetten hidayete çekti çok kimseleri.

Bir gün de buyurdu ki: (Dünyada, her kişinin,
Sağlam, rahat, neşeli yaşamaları için,

Yine ahirette de, ne ki afiyet verir,
Bu faydalı şeylerin hepsine (Nimet) denir.

Çok fazla olduğundan Allah’ın merhameti,
Yarattı kullarına gerekli her nimeti.

Lakin nasıl bunlardan istifade edilir?
Peygamberleri ile bunları bildirmiştir.

Onlara gönderdiği semavi kitaplarda,
Bu bilgiler vardır ki, (Din) denir bunlara da.

Kâfir veya Müslüman, buna kim uysa eğer,
Dünyada onun ömrü, huzur içinde geçer.

Nasıl eczanelerde var ki bir çok ilaçlar,
Hepsinin kutusunda, bir tarifnamesi var.

Tarifesine göre kullanan, fayda görür.
Yoksa, fayda yerine zarar görür ve ölür.

Kur’an-ı kerime de her kim uygun yaşarsa,
Onun nimetlerinden fayda görür hülasa.

Dünya ve ahirette rahat yaşamak için,
Önce iman etmesi lazım gelir kişinin.

İman eden bir kimse, haramdan da kaçarsa,
Ona (Müslüman) denir, ibadet de yaparsa.

İman, altı esasa inanmakla beraber,
Her emir yasağa da inanmak icab eder.

Hakiki Müslümandan, razıdır Hak teâlâ.
Öyle olmak için de bir Müslüman, evvela,

Ehl-i sünnet üzere, doğru inanmalıdır.
İbadetleri dahi ihlasla yapmalıdır.

Böyle olan kulları, Allah seveceğini,
Kalblerine, dünyada feyiz vereceğini,

Yine ahirette de, bunlara sevap, ecir,
İhsan edeceğini vaad etti, bu müjdedir.

(İbadet), emirleri yapmaktır tam olarak.
(Takva) ise, haramdan kaçınmaktır korkarak.

Bir de (İhlas) vardır ki, bu dahi her bir işin,
Yapılması demektir sadece Allah için.

Başka bir maksat ile yapılırsa eğer iş,
O takdirde bu olur riya, yani gösteriş.

Böyle ibadetlere, verilmez ecir, sevap.
Ve hatta günah olup, yapılır acı azap.

Bid’at sahipleriyle, günah işleyenlerle,
Arkadaşlık, komşuluk, yapar ise bir kimse,

Zamanla kalbindeki o ihlası bozulur.
Hatta kara lekeler ve zulmet hasıl olur.

İhlaslı kişilerle görüşürse bir insan,
Bulaşır ona dahi, onun bu ihlasından.

Bugün kurtulmanın da, bir tek çaresi vardır.
O da, kurtulanlarla birlikte bulunmaktır.)