Ebu Bekr-i Ebheri, hal ehli bir evliya.
Bu zatın zamanında, din ilmi oldu ihya.

Bir günkü sohbetinde buyurdu: (Müslümanlık,
Birlikte bulunmayı görür uygun, muvafık.

Zira beraberlikte vardır hayır ve rahmet.
Halbuki ayrılıkta, var azap ve felaket.

Müslümanlar, Cennette olurlar bir arada.
Hem de ebedi olup, ayrılık yok orada.

Dünya, hayal ve hiçtir, işi de hiçtir elbet.
Hiç ile uğraşan da, hiç olur en nihayet.

Ölüm ve sonrasına, kim hazırlanır ise,
Odur Allah indinde hayırlı, iyi kimse.

Biz, her an, her saatte bir işler yapıyoruz.
Ve her bir işimizde, bir niyet taşıyoruz.

Bu da, ya (nefis) için, ya da (Allah) içindir.
Yani kul, her işinde imtihan içindedir.

Kalb, her an, her saniye, sağa sola döner hep.
Ya hayra karar verir, ya şerri eder talep.

Nitekim Resulullah, ederdi şöyle dua:
(Ya Rabbi, sen kalbimi sabit kıl doğru yolda.)

Ey insan, son nefeste döner de eğer kalbin,
Küfr üzere durursa, o zaman n'ôlur halin?

İman üzre durması isteniyorsa eğer,
Salih kimseler ile bulunmalı beraber

Hep iyilerle olup, edersek çok ibadet,
Son anda, iman ile gideriz en nihayet.

Büyükler buyurdu ki: (Her iyiliğe engel,
İnsanın kendisidir her şeyden daha evvel.)

Nefis, çok tehlikeli düşmandır sahibine.
Zira çalışmaktadır, hep onun helakine.

Düşmanı, dışarıda aramayalım ki biz,
Düşman içimizdedir, o da, kendi nefsimiz.

Ondan kurtulmak için, okumalı çok kitap.
Zira din bilgisiyle, kuvvet bulur ruh ve kalb.

Dünyaya, ne kadar çok dalarsak akşam sabah,
O düşmanla, o kadar dost oluruz mâzallah.

Ahirete ne kadar yapışırsak bahusus,
O düşmanın şerrinden, o kadar kurtuluruz.

Biz şimdi otururken, görüyor Allah bizi.
Bizden iyi biliyor, niyet ve kalbimizi.

Her günü, son gün gibi edin siz mülahaza.
Yine, son vakit gibi durun siz her namaza.

Vakit bildirmemiştir kimseye zira ecel.
Hazırlanın ölüme, kurmayın uzun emel.

Şimdi ehl-i Cehennem, kabirde yanıyorlar.
Gözümüz görmese de, bu azaplar şimdi var.

Ahirette, gidecek iki yer vardır ki hem,
Biri ebedi Cennet, biri sonsuz Cehennem.

Gözden perde kalkınca, görünür bu hakikat.
Çok pişman olunsa da, çaresi olmaz fakat.)