İmam-ı Gazali’nin halka nasihatında,
Şöyle buyurmaktadır (ölüm, kabir) hakkında:

Ölüm, büyük bir iş ve korkunç bir tehlikedir.
Lakin bunu insanlar iyi bilmemektedir.

Hatırlasalar bile ölümü ara sıra,
Fazla tesir etmiyor gafletten insanlara.

Öyle dalmışlardır ki, dünya meşgalesine,
Başka şey gelmez olmuş maalesef kalblerine.

Hatta onlar, Allah’ı ansalar da bir müddet,
Lakin hiç alamazlar bundan bir tad ve lezzet.

Bundan kurtulmak için çekilip bir kenara,
Şöyle söylemelidir nefsine ara ara:

(Ey nefsim, ömür geçti, yakında öleceksin.
Lakin görüyorum ki, sen hâlâ gaflettesin.

Sana, hiç bilmediğin karanlık bir dehlize,
Gir deseler, girmezsin, tehlike vardır diye.

Halbuki bir gün ölüp, sen de kabre girersin.
Bu, aşağı değildir ondan, iyi bilesin.

Eğer uzak görürsen şimdi henüz eceli,
Düşün ani olarak ölüp de gidenleri.

Birlikte oturduğun, yiyip içip güldüğün,
Nice tanıdıkların, nerdeler hani bugün?

Düşün o senden önce ölen yoldaşlarını.
Nasıl kara toprağa koydular başlarını.

Onlar da, senin gibi yaşarlardı dünyada.
Nasıl ölüp gittiler hiç ummadık bir anda.

İşte, nasıl yuttuysa onları kara toprak,
Çok yakında, seni de yutacaktır muhakkak.

Mezardaki halini hiç düşünmüyor musun?
Nasıl birbirlerinden ayrılacak her uzvun.

Sonra mezarındaki o kurtlar, o böcekler,
Gözlerini, dilini kemirip yiyecekler.

Sen o vaziyetteyken, gelirler vârislerin.
Hemen taksim edilir bıraktığın servetin.

Hatta hanımın dahi, başkasıyle evlenir.
Bunları göreceksin yakında sen de bir bir.

Senden evvel ölenler pişmansa nasıl şu an,
Sen de gaflet edersen, olursun öyle pişman.

Halbuki sen onlardan kaldın da az geriye,
Hâlâ bir ders ve ibret almazsın, acep niye?

Her gün görüyorsun da geçen cenazeleri,
Niçin düşünmüyorsun hiç ölüm ve eceli?

Zannetme ki onları seyredersin böyle hep.
Bir gün götürmezler mi seni de böyle acep?

Ey nefsim uyan artık, ömrün sona geldi bak.
Az daha yaşasan da, öleceksin muhakkak.

Bir şey muhakkak ise, onu oldu bilmeli.
O halde uzak değil, yakında bil eceli.

Düşün ki, ona göre yapasın bir hazırlık.
Sonsuz bir yolculuğa çıkıyorsun sen artık.

Pişman olmamak için yarın Mizan önünde,
Bütün hazırlığını yap ve bitir bu günde.

Zira o gün, mahşerde, hesap var her bir işten.
Hesap kötü giderse, kurtulunmaz ateşten.

Öyleyse çok oku da öğren ilmihalini.
Ve hemen buna göre düzelt bütün halini.

İlim, amel ve ihlas lazımdır önce sana.
Yoksa, kavuşamazsın ahirette ihsana.)