İmam-ı Malik
rahmetullahi aleyh

Ehli sünnetin amelde dört mezhebinden biri olan Maliki mezhebinin imamı. Künyesi Ebu Abdullah’tır. 711 (h. 95) senesinde Medine’de doğdu. 795 (h. 179) senesinde, yetmişaltı yaşında iken Medine’de vefat etti. Soyu, Yemen kabilelerinden "Beni Esbah" kabilesine ve Himyerilerden bir hükümdar hanedanına dayanır. Dedelerinden biri Medine’ye yerleşmişti. Eshab-ı kiramdan olan dedesi, Ebu Amr’dır.

Malik bin Enes var ki, İslam âlimlerinden,
Maliki mezhebinin imamıdır kendi hem.

Tebe-i tâbiinden olan bu mübarek zat,
Yetmişaltı yaşında eyledi Hakka vuslat.

On yaşında başladı o ilim tahsiline.
Bir gün, bu isteğini söyledi annesine.

Dedi ki: (Anneciğim, eğer izin verirsen,
İlim tahsil etmeye gitmek istiyorum ben.)

Annesi, en yeni ve güzel elbisesini,
Giydirip, hem başına sardı imamesini.

Sonra da; (Haydi oğlum, şimdi git, ilim öğren.)
Dedi ve bir âlime gönderdi onu hemen.

Dokuzyüzden ziyade âlimden ders alarak,
İctihat makamına yükseldi son olarak.

Onyedi yaşındayken, başladı ders vermeye.
Onu, hocaları da gelirdi dinlemeye.

Kendi yazmış olduğu “Muvattâ” adında, bir,
Hadis kitabı var ki, meşhur ve kıymetlidir.

Bu kitabı yazınca, niyet ve ihlasından,
Şüphelenip, kitabı suya bıraktı bir an.

Ve yanındakilere etti ki şöyle hitap:
(Islanırsa, hiç bana lazım değil bu kitap.)

Ancak sudan kitabı çıkarıp da bakınca,
Hiç ıslanmadığını gördü herkes açıkca.

Hadis veya fıkıhtan bir şey öğrenmek için,
İnsanlar kapısında, toplanırlardı her gün.

Gelenlerin sayısı, her gün daha artardı.
İzdihamdan, kapıcı tutmak zorunda kaldı.

İmam-ı Şafii ve diğer bir çok alimler,
Onu, sitayiş ile methü sena ettiler.

(İnsanlar sıkışınca, Medine’de bulunan,
Âlimden üstününü bulamazlar o zaman.)

Hadis-i şerifini, yine bazı âlimler;
(Bu, İmam-ı Maliki bildiriyor) dediler.

İmam-ı Şafii ve Ahmed ibni Hanbel de,
Onun sohbetlerinden ettiler istifade.

Halife Harun Reşid, İmamın huzuruna,
Gelip, bir arzusunu arzetti şöyle Ona:

(Senin kitaplarını çoğaltmak istiyorum.
Ve bunları her yere göndereyim diyorum.

Herkes bu kitapları alsınlar, okusunlar.
Herkes, senin yolunda, mezhebinde olsunlar.)

Ancak İmam-ı Malik, vermedi buna izin.
Dedi ki: (Ey halife, böyle etmemelisin.

Mealen; (Âlimlerin ihtilafı rahmettir.)
Hadis-i şerifinde, bu açıkça bellidir.

Yani bu âlimlerin farklı ictihadları,
Allah’ın rahmetidir bizlere ayrı ayrı.

Hidayet üzeredir bu âlimler tek be tek.
Halkı işbu rahmetten doğru olmaz men etmek.

Halife, bu sözleri işitince İmamdan,
Hak verip, bu fikrinden vazgeçti hemen o an.