İmam-ı Rabbani ki, veliler incisiydi.
İkinci bin yılın yenileyicisiydi.

Bir mümine, mektupta buyurdu: (Aman, sakın!
İyi bil kıymetini bu gençlik zamanının.

Bu vakti, oyun ile ve fuzuli şeylerle,
Geçirme ki, sonunda hiçbir şey geçmez ele.

Ceviz, kozalak gibi, faidesiz şeylerin,
Arkasında koşmakla, geçerse bu gençliğin,

Sonunda pişman olup, ah edersin elbette.
Ve çetin azaplara düşersin ahirette.

Kıyamette, azaptan kurtulabilmek için,
Bu dinin sahibine ittiba etmelisin.

Geçici lezzetlere, çabuk biten zevklere,
Aldanma ki, bu şeyler geçirmez bir şey ele.

Ömrünü, faidesiz şeyler ile geçirmek,
Akıllı olanlara yakışan şey değil pek.

Şaşılacak tarafı şudur ki asıl işin,
Güzel görünmektedir gözlerine bu çirkin.

Bütün vakitlerini, dünya için harcamak,
Sırf ahmak olanların işidir hemen ancak.

Bu ömür fırsatının, bilerek kıymetini,
Allah’a kulluk ile geçirmeli vaktini.

Asıl iş, Sahibine itaat eylemektir.
Habercinin görevi, ancak haber vermektir.

İnsanların yaptığı, boş dedikodulara,
Aldırıp da, kendini sakın üzme onlara.

Halkın kötü bildiği bir kimse, iyi ise,
Çok büyük saadettir, sevinmeli o kimse.

Fakat aksi olursa, bu, çok tehlikelidir.
Halkın övmelerine, kulak vermemelidir.)

Başkasına, mektupta buyurdu ki: (Evladım!
Bize gönderdiğiniz mektubu bugün aldım.

Bu dünya işlerinin bozukluğu, hiç size,
Sebep olmamalıdır asla üzülmenize.

Zira dünya işleri, hiç üzülmeye değmez.
Çünkü Allah, dünyaya bir zerre değer vermez.

Dünyada olan her şey, geçecek, yok olacak.
Gönlünü bu faniye, ahmaklar bağlar ancak.

Allahü teâlânın beğendiği işlerin,
Arkasında koşmaya bakmalı bunun için.

Gönlünü, bu dünyaya bağlayan kişilerle,
Arkadaşlık etmekten, pişmanlık geçer ele.

Onlarla görüşmekten, aslandan kaçar gibi,
Hatta daha ziyade kaçmak icab eder ki,

Aslan, canını alır sadece insanların.
Bu da, faydasınadır ahirette onların.

Dünya düşkünlerinin daha çoktur zararı.
Çünkü sonsuz ölüme sürükler insanları.

Onlarla konuşmaktan ve onları sevmekten,
Şiddetle kaçmalıdır arkadaşlık etmekten.

Zengine, malı için alçaklık gösterenin,
Gider üçte ikisi, dininin o kimsenin.

Bunu, Peygamberimiz buyurmuştur hadiste.
Titiz davranmalıdır öyle ise bu işte.

Bir mümin, bu belaya yakalandıysa, artık,
Kurtuluş nerededir, nerede Müslümanlık?

Uygunsuz kimselerle çok sıkı görüşmekten,
Bunları duyacak hal kalmamış sizde hepten.

Bunun için bu kadar ağır ve sıkı yazdım.
Çünkü hafif şeylerle, uyanmazdın evladım.)