İmam-ı Rabbani ki, büyük âlim, evliya.
Onun gelmesi ile, nurla doldu bu dünya.

Bir kimseye yazdığı mektupta buyurdu ki:
İslam’a tam uymakla insan olur müttaki.

Hem İslam’a uymalı, hem hizmet etmelidir.
Zira insan, İslam’a hizmet ile yükselir.

Büyükler buyurur ki: (İnsan, deli divane,
Olmadıkça, tam mümin olamaz halisane.)

Divane olmak demek, şudur ki ey evladım!
Dinin yayılmasına son güçle eder yardım.

Hatta öyle olur ki, unutur kendisini.
Getirmez hatırına kendi faidesini.

Her ne olursa olsun, olmayan da olmasın.
Yeter ki, İslam dini zarara uğramasın.

İslamiyet, Allah’ın bize emirleridir.
Onun ve Resulünün beğendiği şeylerdir.

Nasıl İslam ve küfür zıt ise birbirine,
Ahiret de, dünyanın tersidir böyle yine.

Ahireti kazanmak isterse insan eğer,
Vermemeli dünyaya, fazla kıymet ve değer.

Dünya demek, Allah’ın sevmediği şeylerdir.
Yani yasak ettiği günah, çirkin işlerdir.

Dünyayı terk etmekle, kazanılır ahiret.
Lakin iki şekilde, ele geçer bu devlet.

Birincisi şudur ki, haramlarla birlikte,
Bütün mubahları da terk etmektir her işte.

Yalnız yaşamak için, zaruri miktarını,
Kullanıp, bırakmaktır ondan fazlalarını.

İkinci derecesi, yalnız günah ve haram,
Şeyleri terk etmeye göstermektir ihtimam.

Haram ve günahları terk etmekle beraber,
Mubah olan şeyleri işlemektir bu sefer.

Dünyayı, bu şekilde terk etmek de, aslında,
Yine de çok kıymetli sayılır bu zamanda.

Gökler, Arş'a nazaran aşağı olsa bile,
Yine de çok yüksektir, toprağa nisbet ile.

İnsan, birincisine olmasa da muvaffak,
Dünyayı, bu şekilde terk etmeli muhakkak.

Çünkü cenâb-ı Hakkın haram kıldığı işler,
Az olmasına rağmen, pek çoktur mubah şeyler.

Hem dahi mubahlarda olan lezzet, menfaat,
Haramlarda olandan, ziyadedir kat be kat.

Mubah kullananları, sever hem Hak teâlâ.
Haram işleyenleri, hiç sevmez fakat Mevla.

Aklı olan bir kimse, geçici bir zevk için,
Rabbini gücendirmez, esası budur işin.

Sonra, haram edilen şeyleri, cenâb-ı Hak,
Zararlı olduğundan, kıldı haram ve yasak.

İçki aklı giderir, kumarla söner ocak.
Bunları işleyenler, kendine yapar ancak.

Yalan, gıybet, iftira, söz taşımak, su-i zan,
Bunların zararı da, yapanadır her zaman.

Haram ile günahlar işlenirse hülasa,
Olur işleyenlere nedamet, gam ve tasa.