İmam-ı Süyuti ki, alim ve evliyadır.
Kalblere tesir eden nasihatları vardır.

Yedi sekiz yaşına gelmeden daha önce,
O, Kur'an-ı kerimi, ezberledi güzelce.

İslam ilimlerinin hepsinde tam yetişti.
En son, şeyh-ül islamlık makamına erişti.

Pek çok kerametleri görülmüştü hayatta.
Gizlemeye çalışır, belli etmezdi hatta.

Hizmetinde bulunan talebesi şöyle der:
Bir zaman, hocam ile bulunmuştum beraber.

Bana, öğleden önce buyurdu ki: (Evladım!
İkindiyi, Mekke'de kılmayı arzuladım.

Haydi kalk, senin ile gidelim Beytullaha.
Lakin senden başkası, bilmesin bunu daha.)

O anda Mısır'daydık, dedi: (Yum gözlerini!)
(Peki) deyip, hocamın, ifa ettim emrini.

El ele tutuşarak, yürüdük bir kaç adım.
(Gözlerini aç!) dedi, açınca afalladım.

Zira baktım, hocamla birlikte Mekke'deyiz.
Mualla kapısının önünde bir yerdeyiz.

Sahabe-i kiramın gezdik kabirlerini.
Ve ziyaret eyledik, Mekke'nin her yerini.

Ve mescid-i harama yürüdük beraberce.
Kâbe-i şerifi de tavaf ettik böylece.

Zemzem suyundan içip, yedik hurmalarından.
Ben, hiç ayrılmıyordum üstadımın yanından.

Hak teâlâ vermiştir onlara böyle bir kuvvet.
Yaşadım bizatihi, ettim gıbta ve hayret.

Tekrar tavaf eyledik, doyduk zemzem suyuna.
Sonra, mübarek hocam buyurdular ki bana:

(İstiyorsan, Mısır'a, benim ile gel tekrar.
İstersen kal burada, hac mevsimine kadar.)

Dedim ki: (Sizin ile, gelmek arzu ederim.
Efendim, sizden ayrı ben burada n'ederim?)

Buyurdu: (Öyle ise, yum tekrar gözlerini!)
(Peki Efendim) deyip, yaptım yine emrini.

(Gözlerini aç!) dedi, açtım ki Mısır'dayız.
Tam da ayrıldığımız yolun orasındayız.

Bu zat, bir sohbetinde buyurdu ki: (Ey insan!
Sakın Allah'a karşı eyleme günah, isyan.

Zira her işimizi, kaydediyor melekler.
Ölünce, önümüze konacak birer birer.

Resulullah buyurdu: (Şudur ki iyi insan,
Vaktinin kıymetini, iyi bilir her zaman.)

Boş ve malayaniyle geçer ise zamanlar,
Amel defterinde de, boş geçer o sayfalar.

Bu boş sahifeleri, onlar, defterlerinde,
Görünce, çok üzülüp kahrolurlar o günde.

Derler: (Keşke dünyada, hiç boş oturmasaydık.
Ya dine, ya dünyaya yarar bir iş yapsaydık.)

Hele defterlerinde görünce günah, isyan,
İşbu pişmanlıkları, kat kat olur o zaman.)