(Nikahı haram olan kadınla) biri eğer,
(Evlenmek helal) derse, mâzallah küfre girer.

Yine meyhanelerde ve oyun yerlerinde,
Veya günah işlenen fısk meclislerinde,

Radyo ile Kur'an ve ilahi dinleyerek,
Keyflenmek, küfür olup, sakınmak lazımdır pek.

Yine çalgı çalarak, Kur'an okumak dahi,
Küfr olup, bunu yapan, dinini eder zayi.

Kur'anın, radyoda ve hoparlörde söylenen,
Tam benzerine dahi, saygısızlık gösteren,

Bizatihi Kur'anın kendine olmuş gibi,
İmanın gitmesine sebep olur bu dahi.

Bir kimse. imanının devam edeceğinden,
Şüphe ederse eğer, imanı gider hemen.

İmanın gitmesinden korkmak ise, iyidir.
Bu, imanın kuvvetli olduğuna delildir.

Her kim, bir Peygamberi inkâr ederse eğer,
Hepsini inkâr etmiş olur ki, küfre girer.

Bunun için, (Şu kadar Peygamber vardır) demek,
Yani Peygamberlerin sayısını söylemek,

Peygamber olmayanı, Peygamber yapmak olur.
Yahut bazılarını, mâzallah inkâr olur.

Resulün sünnetini beğenmezse kim eğer,
O dahi küfre girip, imanını kaybeder.

Yine dinde, en ufak bir değişiklik yapmak,
Küfür, yani dinsizlik olur bu da muhakkak.

Kim küfrü, haramı ve mekruhları, beğenir,
Severse, bu da onun imanını giderir.

Farzları, sünnetleri beğenmezse kim eğer,
Küfür olup, o dahi imanını kaybeder.

(Ölen insan ruhunun, bir çocuğa geçerek,
Onun, tekrar dünyaya gelmesi mümkün) demek,

Yani kim, tenasuha inanır ise eğer,
Küfr olup, o kişi de imanını kaybeder.

Namaza ehemmiyet vermemek de küfürdür.
Yani bu, o insanın imanını götürür.

Küfre mahsus şeyleri, harpte, hile olarak,
Kullanmak, küfür olmaz, caizdir çünkü mutlak.

Kur'an ve hadislerde açıkça bildirilen,
Bir şeye inanmamak, küfürdür ayriyeten.

(Bu dünya böyle gelmiş, böyle gider) demek de,
Çok tehlikeli olup, küfür olur elbette.

(Faiz helal olsaydı) diye temenni etmek,
İmanı giderir ki, sakınmak lazımdır pek.

Yemesi ve içmesi, her dinde helal olan,
Ekmek veya su gibi şeylerin de, bir insan,

(Haram olsa) diyerek, temenni etse eğer,
Küfre girip, mâzallah imanını kaybeder.

Mesela (Evliyada, ismet sıfatı vardır.)
Deyip, buna inanmak, dinde küfür sayılır.

Zira ismet sıfatı, yani günahsız olmak,
Peygamberlere mahsus hususiyettir ancak.

Kur'ana, kendisinin anladığına göre,
Mana vermeye kalkan, mâzallah girer küfre.

Herhangi hadisenin, kendi kendine, hemen,
Olduğuna inanmak, küfürdür yine aynen.

Ayrıca insanların, tek hücreli canlıdan,
Yüksek yapılılara doğru değişip, her an,

Ve nihayet insana döndüğünü söylemek,
Mâzallah küfür olup, sakınmak lazımdır pek.

Namazı, bile bile kılmayıp üzülmeyen,
Kaza etmeye dahi, asla lüzum görmeyen,

Hiç azap çekmekten de korkmazsa bunun için,
Küfre girip, imanı kaybolur o kişinin.

Ve yine kâfirlerin yaptığı ibadetler,
İbadet niyetiyle yapılsa, küfre girer.

Ve onların, ibadet yaparken çaldıkları,
Org veya buna benzer çalgıları, çanları,

Camilerde çalmak da, gayet tehlikelidir.
Yani bunu yapanın, imanını giderir.

Eshab-ı kirama da söverse her kim eğer,
O dahi küfre girip, imanını kaybeder.

İsa aleyhisselam gökten inmeyecektir.
Diye inanmak dahi, imana zarar verir.

Kur'an ve hadislerde, Cennetle müjdelenen,
Kimseye (kâfir!) demek, küfürdür yine aynen.

Müslüman olan bir kız, büluğuna erince,
İslam’ı bilmiyorsa, küfre düşer hemence.

Müslüman kadınların, başı, kolu, bacağı,
Açık saçık olarak sokağa çıkmaları,

Yabancı erkeklere göstermesi haramdır.
Ehemmiyet vermeyen, zamanla küfre varır.

Resulün bildirdiği farzlardan, haramlardan,
Birine inanmayan, imandan çıkar o an.

Yine dört mezhepte de haramsa bir şey eğer,
Ona, (Ne güzel!) deyip, beğenen, küfre girer.

Bir kimse, meleklerin, cinlerin varlığına,
İnanmazsa, düşer o, küfür bataklığına.

Yine sihir yaparken, küfre sebep olacak,
Bir söz ve iş olursa, küfürdür bu da ancak.

Müslümana (yahudi), veyahut (dinsiz) demek,
Yani bir Müslümanı, küfürle itham etmek,

Çok tehlikeli olup, bu da küfrü doğurur.
Zira o Müslümansa, söyleyen kâfir olur.