Seyyid Nuri Efendi, büyük İslam âlimi.
Dine, İslamiyet’e hizmet etti daimi.

O, bir gün sohbetinde buyurdu ki: (Ey insan!
Rabbin feyiz nimeti, geliyor sana her an.

Dinli dinsiz herkese, bilcümle mahlukata,
Geliyor bu feyizler, bilmese de o hatta.

Zira her hücremizi, O çalıştırmaktadır.
İbadetin özü de, Onu unutmamaktır.

Bugün öyle gündür ki, çok bozuldu neşriyat.
İnsanı, Cehenneme sürüklüyor her bir şart.

Eskiden Müslümanlar, (günah)tan korkuyordu.
Haram işlememeye, çok dikkat ediyordu.

Şimdi ise, her yerde, (küfür) tehlikesi var.
Haramlar, hüner gibi işleniyor aşikâr.

Halbuki bir harama, (Ne güzel!) dese insan,
Mâzallah kâfir olur, böyle söylediği an.)

Bir gün de buyurdu ki: (Şudur ki bir Müslüman,
Elinden ve dilinden, kimseye gelmez ziyan.

Memur değil isek de, iyiliğe kimseye,
Mezun dahi değiliz, hiç kimseyi üzmeye.

Bir kimsenin şerefi, (akıl) ve (iman)dadır.
Yani bütün üstünlük, imanı olandadır.

Çünkü o, bağlanmıştır Allah ve Peygambere.
Bir mesuliyet hissi taşır hem o bir kere.

Birine bir fenalık düşünse de o bilfarz,
Kalbindeki o iman, mani olur, yaptırmaz.

La teşbih bir köpeğin, tasması varsa şayet,
Ondan, hiç bir insana, bir zarar gelmez elbet.

Lakin yoksa tasması, o, sahipsiz demektir.
İmansız insanlar da, buna benzemektedir.

Sahipsiz bir köpeğin, her an ne yapacağı,
Belli olmaz ne zaman, kime saldıracağı.

Bunun gibi, imanı olmayan kâfirler de,
Zarar yapabilirler, her insana, her yerde.

Halbuki şöyledir ki, kâmil olan bir mümin,
Elinden ve dilinden, insanlar olur emin.)

Bir gün de buyurdu ki: (Her ahiret işinde,
Müminin, çok korkusu olmalıdır içinde.

Dense ki: Tek bir kişi, düşecektir azaba.
Şöyle düşünmeli ki, o, ben miyim acaba?

Ve yine denilse ki: Bir kişi Cennetliktir.
O kimse, belki benim diye düşünmelidir.

Zira buyurmuştur ki büyükler bu konuda:
(Müsavi olmalıdır, ümit ile korkuda.)

Gayemiz, bir kimseyi kurtarmaktır ateşten.
Zira daha kıymetli bir iş yoktur bu işten.

Değil ki bir insanı, yılan, yahut bir akrep,
Yanarken görsek bile, kurtarırız yine hep.

Halbuki insan için yaratıldı Cehennem.
Bu dünya ateşinden, daha şiddetlidir hem.)