Sıbgatullah Arvasi, Allah dostu bir veli.
Sohbeti, dinleyene olurdu faideli.

Bir gün, sevdikleriyle sohbet ederken bu zat,
(Kibir)den bahsederek, şöyle etti nasihat:

Bilin ki, öfke gadap, kibirden hasıl olur.
Öfkelenen insanda, örtülür akıl, şuur.

İnsan kızdığı zaman, şeytan da fırsat bilip,
Gidip onun boynuna, geçirir derhal bir ip.

İstediği tarafa sürükler o kimseyi.
Çünkü o, ayıramaz iyi kötü bir şeyi.

O, şeytanın elinde, olmuştur bir oyuncak.
İnsan, kızmamak ile kurtulur bundan ancak.

Pehlivan denirse de, yenenlere hasmını,
Lakin asıl pehlivan, yenendir gazabını.

Biri, Resulullahtan nasihat isteyince,
(Kızma ve sinirlenme!) buyurdular hemence.

O zat, bunu Resulden, üç defa etti talep.
Yine aynı cevabı buyurdular ona hep.

İsa Peygamber dahi, havarileri ile,
Giderken, karşılaştı yolda kötü biriyle.

Resule hakaretler eyledi o bi-edep.
O ise, iyilikle cevap verdi ona hep.

Dediler: (O hakaret etti mütemadiyen.
Siz, yumuşak cevaplar verdiniz, acep neden?)

İsa Nebi, o zaman buyurdu: (Ey insanlar!
Bir kapta ne var ise, dışarıya o sızar.)

Bir gün de buyurdu ki İsa aleyhisselam:
(Gadap ve öfkelenmek, ateşe misaldir tam.

Nasıl söndürürlerse ateşi, su atarak,
Söndürün hırsınızı, siz de abdest alarak.)

Sahabeden biri de, Allah'ın Resulünden,
Nasihat isteyince, buyurdu: (Kızma hemen!)

Şu üç haslet var ise, bir Müslümanda şayet,
Hak teâlâ o kula, acır, eder merhamet.

Biri nimete şükür, diğeri affetmektir.
Üçüncüsü, kızınca, öfkesini yenmektir.

Bir kimse kızdığında, davranırsa yumuşak,
Kalbini, iman ile doldurur cenâb-ı Hak.

Biri kızdığı zaman, gizlerse gadabını,
Allah da, gizler onun kusur, kabahatını.

Bir gün hazret-i Ömer, Resulün huzuruna,
Varıp, arz eyledi ki: (Bir amel söyle bana.

Hem bana kolay olsun o ameli işlemek,
Hem de iki cihanda, faideli olsun pek.)

Buyurdu ki: (Ya Ömer, suçluları bağışla.
Kimsenin ayıbını, kimseye deme asla.

Koru Müslümanların şeref, itibarını.
Örtücü ol herkesin kusurunu, aybını.

Eğer böyle yaparsan, kıyamette muhakkak,
Senin kusurunu da, affeder cenâb-ı Hak.)