İsa aleyhisselam bir yerden geçiyordu.
Bir kabrin başucunda ağlayan kadın gördü.

Niçin ağladığını sorunca o kadına,
Dedi: (Kızım öldü de, ağlarım şimdi buna.

Rabbime söz verdim ki, buradan gitmeyeyim.
Ya bu kızım dirilsin, yahut ben de öleyim.)

Buyurdu ki: (Kızını görürsen eğer şu an,
Ayrılıp gider misin mezarının başından?)

Kadın (Evet) deyince, kalkıp namaz kıldı ve,
Rabbine dua edip, yaklaştı o kabire.

Seslendi: (Ey kızcağız, Rahman ve Rahim olan,
Allah’ın izni ile, diril kalk mezarından.)

Kabir birden yarılıp, çıktı o kız dışarı.
Lakin beyazlaşmıştı saç, kirpik ve kaşları.

Dedi: (Ben zannettim ki, kıyamet koptu şu an.
Beyazlaştı saçlarım bu dehşet ve korkudan.

Anneciğim ne olur, merhamet et de bana,
Ölümü, iki defa tattırma evladına.)

Bunları söyleyerek, vefat etti tekrardan.
Kadın sözünde durup, ayrıldı o mezardan.

Bir gün de İsa Nebi, havarileri ile,
Seyahat ederlerken vardılar bir şehire.

Buyurdu: (Bu şehirde, hazine vardır ki bir,
İçinizden hanginiz onu bulup getirir?)

Dediler ki: (Burası, bir yerdir ki acayip,
Derhal öldürüyorlar kim gelse yolcu, garip.)

(Ben gideyim) buyurup, İsa aleyhisselam,
Bir hanenin önünde durdu ve verdi selam.

Bir yiğit delikanlı, çıkarak karşısına,
Dedi: (Burya girmene kim izin verdi sana?)

Buyurdu: (Misafir et beni sen, söz vereyim.
Hükümdarın kızıyla seni evlendireyim.)

Delikanlı düşündü: Bu iş olmaz hayatta.
Dedi: (Sen ya delisin, İsa'sın veyahut da.)

İsa aleyhisselam çıkarmadı sesini.
Ve hemen hükümdara gönderdi kendisini.

Buyurdu ki: (Git iste, lakin olmaz diyecek.
Senden, çuval dolusu mücevher isteyecek.

Sen onun teklifini kabul eyle ve de ki:
Hepsini getiririm, ver kızını yeter ki.)

O gidip, hükümdarın kızını istedi ve,
Bu teklifi alarak, döndü ve geldi eve.

İsa aleyhisselam bir mucize eseri,
Verdi çuval dolusu inci mücevherleri.

Genç, bunları götürüp, aldı onun kızını.
Gelip İsa Nebi'ye sordu şunun sırrını.

Dedi ki: (Ey Ruhullah, sen bu mertebedesin.
Lakin niçin bu kadar fakirlik üzeresin?)

Buyurdu: (Ben Rabbimi koymuşum ki kalbime,
Bu yalancı dünyanın malı mülkü neyime?

Beni öyle sarmış ki Rabbimin muhabbeti,
Yanında, bu dünyanın nedir ehemmiyeti?)

O genç veda ederek evine ve eşine,
Bir şevk ve iştiyakla düştü onun peşine.

Havariler, merakla geçirmişken geceyi,
İsa Nebi gelerek, takdim etti o genci.

Buyurdu: (Hazine'den bahsetmiştim gidişte.
O hazine bu idi, getirdim onu işte.)