Vakta ki Resulullah bu dünyaya gelince,
Bir (Yıldız) doğuverdi gökyüzünde o gece.

Görünce bu yıldızı yahudi âlimleri,
Resul'ün doğumundan oldu hep haberleri.

Hatta biri, o sabah çıktı çığlık atarak.
(Ey yahudiler!) diye, koşardı bağırarak.

Yahudiler toplanıp, dediler: (Ne diyorsun?
Ne hadise oldu ki böyle bağırıyorsun?)

Dedi: (Doğdu bu gece, beklediğimiz Ahmet.
Zira Onun yıldızı, bu gece doğdu elbet.)

Ve yine Resulullah doğunca, birden bire,
Kâbe’deki putların, yıkıldı hepsi yere.

Bahusus kâfirlerin bir büyük (Put)u vardı.
Yılda bir, ona gider ve tavaf yaparlardı.

Yine bir gün, o putun yanında toplandılar.
Lakin onu, yüz üstü yere düşmüş buldular.

Kaldırdılar ise de, yine yere kapandı.
Ve bu garip hadise, üç defa tekrarlandı.

Bu sefer etrafına destek verip diktiler.
O sırada gaibden bir nida işittiler.

Diyordu ki: (Bir kimse doğdu ki geçen gece,
Dünyada bütün putlar yıkıldılar böylece.)

Yine mecusilerin taptığı (Ateş)leri,
Vardı ki, sönmüyordu tâ bin seneden beri.

Ve lakin Resulullah bu dünyaya gelince,
O muazzam ateş de sönüverdi o gece.

Ve yine o devirde, bir (Save gölü) vardı.
Onu, bazı kâfirler mukaddes sayarlardı.

Vakta ki Resulullah, bu dünyaya gelince,
O gölün suyu dahi kurudu tam o gece.

Yine Şam tarafında, bir de (Semave nehri),
Vardı ki, akmıyordu o da bin yıldan beri.

Vakta ki Resulullah teşrif etti dünyaya,
O gece suyu doldu ve başladı akmaya.

Resulün bu dünyaya teşrifinden mukaddem,
Şeytanlar, gökyüzüne çıkabilirlerdi hem.

Ve bir çok bilgileri, göklerden alırlardı.
Kureyş kâhinlerine gelip anlatırlardı.

Kâhinler, o semavi bilgileri, mutlaka,
Şeytanlardan öğrenip, söylüyorlardı halka.

Lakin Resul-i ekrem gelince yeryüzüne,
Çıkamaz oldu artık şeytanlar gökyüzüne.

Kâhinlerin bilgisi kesilince nihayet,
O günden itibaren sona erdi kehanet.

O Serverin dedesi olan Abdülmuttalip,
Torununun dünyaya geldiğini öğrenip,

Bir sevinç ve mutluluk duydu ki öylesine,
Üç gün ziyafet verdi Mekke ahalisine.

Sonra her mahallede keserek çok develer,
Hem insan, hem hayvanat yiyip bayram ettiler.

Ziyafet esnasında, sorarlardı ki ona:
(Niçin Muhammed ismi verdin bu torununa?)

Derdi ki: (Allah’ın ve insanların Onu hep,
Ve çok methetmesini istedim, budur sebep.)